Unwanted (GXG) SHORTSTORY (COMPLETED)

CHAPTER SEVEN

ZYVENIA POV

    Pagtapos naming mamasyal sa park at mag piknik ay agad na kaming umuwe pero sa paglalakad namin ay may nakita akong pamilyat na babae.
Kaya huminto ako at sinunda ko sya.
Habang sila tuloy tuloy lang sa paglalakad.
Huminto yung babae at humarap sakin.

"Sino ka? Bakit moko sinusundan?" Saad nya.

     Sya nga.

"Lorraine ?"

"Zy.."

     I grab her hands.
At hinila ko sya papunta sa kotse na nasa malapit lang naman.
Pinapasok ko sa loob sa may tabi ng driver seat. At umupo na rin ako sa driver seat.

"Sorry sa paghila ko sayo. Pero anong ginagawa mo dito? Kamusta ka ? Saan ka nakatira ngayon?" Sunod sunod na tanong ko sa kanya.

"Okey lang ako Zy." Cold nyang sagot at sa malayo nakatingin.

"Sa dami ng tanong ko. Ayun lang ba kaya mong sagutin ? Taon ang lumipas Lorraine."

"Yeah. Taon na ang lumipas. Kaya wala na kong dapat ipaliwanag o sabihin sayo"

   I grab her face.
Hinarap ko sakin.

"Naririnig mo ba yang sinasabi mo?! Kailangan kong marinig mula sayo kung anong rason mo?!" Saad ko habang hawak ko ang magkabila nyang pisngi at nag titeary eye na ang mata ko.

     Tinanggal nya ang pagkakahawak ko sa mukha nya.
At pilit nyang binubuksan ang pinto.

"Buksan mo yung pinto?! Buksan mo?! huhu...huhu.. huhu.. ARGH!"

"Sabihin mo muna sakin kung ano ang dahilan mo?! Anytime pwede akong tumawag ng police para ireport ka!" Pasigaw na sabi ko sa kanya.

"Sige gawin mo?! Dyan ka masaya ? Dyan ka magiging masaya! Gawin m-------"

     Di ko na sya pinatapos at nasampal ko na sya.
Sumandal ako at tumulo na ng tumulo ang luha ko.

"Taon ang lumipas. Hindi namin alam kung paano namatay si kuya. (Simula ko habang umaagos ang luha ko) Taon ang lumipas na magulo ang buhay ng pamilya ko! Taon ang lumipas na walang sagot sa mga tanong naming lahat! masisisi mo ba ko?! masisi mo ba ko?!"

     Tumingin ako sa kanya.
Hinawi nya ang buhok nya at nakita ko ang pamumula ng pisngi nya dahil sa sampal ko.

"Nandito ko sa bicol. Hindi para magtago o kung ano. (umaagos na rin ang mga luha nya) Zy.... I love him. Nasasaktan din ako sa pagkawala nya! Sinisisi ko din yung sarilo ko! I made a desicion na lumayo sa city. Oo! Ako lang ang kasama nya bago sya mamatay! Ayun yung masakit sakin Zy. Dahil Ako lang ang pwede iblame sa pagkawala nya. Isang linggo kaming nagsaya pero pagtapos nun pagdurusa at pagtatago nalang ang kaya kong gawin. Dahil lahat ng trace ako ang tinuturo! AKO! Pero wala akong kasalanan! WALA!" sunod na sunod na nagpakawala ang luha nya.

    Gusto kong paniwalaan sya.
Pero kung wala syang kasalanan bakit sya nagtago ng mahabang panahon.
Bakit wala man lang kaming narinig sa kanya.
Oo. bakla ang kuya ko pero he is a loving man pagdating kay Lorraine.
Bakla sya pero napaibig sya ni Lorraine.
Kay ang tanging sinisisi ng magulang ko ay isa sa pagiging bakla ng kuya ko kaya sya napahamak at namatay. Kaya ayaw na ng magulang ko mangyare ulet yun. Kaya galit sila sa LGBTQ dahil salot para sa kanila. Dahil Pinaniniwalaan nila na parte ng LGBTQ ang pumatay kay kuya.
Pinaniniwalaan nila na ginamit ni Lorraine si kuya at pamilya ni lorraine ang gumawa nito.
Dahil ang mama ni lorraine ay Lesbian at ang daddy nya ay Gay.

  Natahimik kaming dalawa.
Galit na galit ako sa loob ko.

"Hindi Pamilya ko ang pumatay sa kuya mo *sob* *sob*"