Σχολείο.
Η λέξη την οποία αποφεύγω για 83 συνεχής μέρες.
Σχολείο.
Το μέρος το οποίο δεν έχω ακούσει για παραπάνω από 1 μήνα.
Σχολείο.
Το μέρος το οποίο δεν έχω ξαναδεί από την ημέρα του ατυχήματος.
Ποτέ ξανά δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολύ αυτή η λέξη με επηρεάζει με ένα τόσο αρνητικό τρόπο.
Για εμένα συνήθιζε να είναι απλά ένα μέρος εκπαίδευσης. Ένα μέρος για να γνωρίσεις καινούριους ανθρώπους και να κάνεις καινούριες φιλίες. Ένα μέρος στο οποίο μαθαίνεις όλες τις άσκοπες πτυχές της ζωής. Πλέον είναι ένα μέρος το οποίο φοβάμαι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το μέρος το οποίο ακόμα με στοιχειώνει κάθε βράδυ . Το μέρος το οποίο πίστευα ότι δεν θα χρειαζόταν να ξαναδώ ποτέ.
Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού όλοι ξέχασαν την ημέρα εκείνη , αφήνοντας τις αναμνήσεις να γλιστρήσουν από το μυαλό τους αντικαθιστώντας τις σκοτεινές αυτές αναμνήσεις με την καλοκαιρινή λιακάδα, την ελευθερία, την ξεκούραση και τις διακοπές.
Ενώ εγώ είχα περάσει τις τελευταίες 83 μέρες προσπαθώντας να ξεχάσω, αυτοί είχαν περάσει τις τελευταίες 83 μέρες προσπαθώντας να θυμηθούν .
Κάνεις δεν ξέρει τι ακριβώς συνέβη την ημέρα εκείνη και κανένας ποτέ δεν θα μάθει τις λεπτομέρειες για το τι συνέβη την ημέρα εκείνη... εκτός από εμένα. Και αρνούμαι να αφήσω τον οποιονδήποτε να μοιραστεί την ανάμνηση αυτή μαζί μου .
''Hunter?'' Γυρνάω στο άκουσμα του ονόματός μου για να δω ένα γνωστό παρόλα αυτά δύσκολα αναγνωρίσιμο πρόσωπο...
O Mat.
Tα απαλά ξανθά μαλλιά του είναι προσεκτικά χτενισμένα, ''σηκωμένα'' προς τα πάνω και το δέρμα του αρκετά μαυρισμένο. Η ουλή πάνω από το αριστερό του φρύδι έχει επουλωθεί αρκετά από την τελευταία φορά που τον είδα ,παρόλα αυτά είναι ακόμα εμφανής.
''Γεια σου Mat '' Περπατάω προς την κατεύθυνσή του και εκείνος με χαιρετάει με μία ζεστή αγκαλιά.Δεν τον έχω δει για πάνω από 2 μήνες και έχει ψηλώσει αρκετά από τότε.
Με αγκαλιάζει σφιχτά πριν ελευθερώσει τα χέρια του γύρω από τους ώμους μου και την πλάτη μου.
''Πως κρατιέσαι ; Εννοώ τι κάνεις;'' Διορθώνει τον εαυτό του. Για την ακρίβεια κανένας δεν έχει αναφέρει το ατύχημα από όταν έγινε. Και δεν θέλω κανένας να το αναφέρει.
'' Αρκετά καλά '' Λέω ψέματα. Για να είμαι ειλικρινείς δεν είμαι καθόλου , αλλά προτιμώ να μην το συζητήσω. Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να καταρρεύσω στην μέση του διαδρόμου την πρώτη μέρα στο σχολείο.
