Kitap şarkısı: Ufuk Beydemir - Ellerin uzansa. 🌼🕊️
Yepyeni sıcacık bir hikayeye hoş geldiniz. Var mısınız benimle yeni bir maceraya atılmaya?
Evet dediğiniz duyar gibiyim hadi o zaman.
Atlas ve Asuman'ın dünyasına. 🌼🌵
PENCERE ÖNÜ ÇİÇEKLERİ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TANITIM.
🌵
Bahçıvan bir babanın bahçıvan bir oğluydum. Günlerimi okul ve botonik bahçemizde geçiren kendi halinde takılan bir adamdım. Her telden insan çalardı kapımı. Bazen hayat kurtaran su olurdum onlara bazen ise sadece var olur dururdum bir kenarda sessiz ve sakince. Küçük ve sıcacık bir mahallede, neşesi eksik olmayan insanların ve arkadaşlarımın arasında büyümüş ama hep bir yerlerde eksik ve tamamlanmayı bekleyendim. Ben de işte öyle biriydim. Arkadaşlarımın deyimi gereği bir kaktüs gibiydim.
Taki o güne kadar..
Ta ki mahalleye yeni taşınan bir ailenin, evinin arka odasının en güneş alan pencesinin önünde güne açan bir papatya'yı görene kadar.
Ben Atlas Vural.
Gecenin şafağa koştuğu o an sert dikenlerimin arasından yılda sadece bir kere fışkıran narin pembe çiçeğin merhaba demesi ile yeniden doğdum. Ve böylece Kaktüs, narin beyaz papatya ile tanışmıştı. Ve hayata dair tüm karamsar bakış açıları bir anda tuzla buz olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌼
'Bir tiyatro sahnesiydi hayat. Perdelenen her oyunun içinde bir varoluş kaygısı, bir yaşam döngüsü ve her an yeni bir yolculuğa çıkan insanın serüveni canlanır durur orada.' Derdi babam. Haklıydı da. Her gün, her anda bir tiyatro sahnesindeydi insanlar. Rolleri ve hikayeleri ile her telden karşımıza yeni oyunlar sergilerdiler. Bende hayata dair ilk yolculuğumu tiyatro ile atmıştım işte. Bir gün güzel bir kız oldum, prenses. Bir gün çirkin bir cadı. Kimi zaman güldürdüm herkesi kimi zaman ise ağlattım ve düşünürdüm.
Ben Asuman Özdemir.
Küçüklüğü tiyatro sahnelerinde geçip gitmiş lise son sınıf öğrencisi. Üç çocuklu çekirdek bir ailenin üçüncü çocuklarıydım. Benim deyimim ile iki prens abisi olan ailenin en enerjik ve yerinde duramayan yaramaz tek prenses kızıydım.
Yeni yolculuklar ve yeni yerler görme arzusu ile babamın emekli olmasını fırsat bilip, yani tabi başının etini yiyip, illallah ettirip, ikna ederek izmir'den memleketimize istanbul'a taşınmıştık. Sizlere yeni taşındığımız evimizin en güzel köşesinden, odamdan sesleniyorum. Hayalperest Asuman'ın renkli hayatına hoşgeldiniz. Kemerlerinizi sıkıca bağlayın renkli dünyam baya atraksiyonludur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tanıtım sonu.
Nasıl buldunuz arkadaşlar? Ufak tefek kitaba dair çıkarımlarınız olmuştur inşallah. 🤩
Karekterler nasıl?
İlk bölümü çok bekletmeden sizlere kavuşturacağım inşallah. 💃
