PENCERE ÖNÜ ÇİÇEKLERİ

Bölüm 3: "İlklerin Filizleri."

Ufuk Beydemir - Ellerin Uzansa.

Can Bonoma - Dem.

Söze başlarken:

Çiçeklerden papatyayı
İnsanlardan seni sevdim.

Oğuz ATAY

İyi okumalar dilerim. 🌵

Anlar vardır. Yaşanması muhtemel bir çılgınlık, yaşandığı andan itibaren akla ve hayale sığmayan bir delilik hissi yaşatan. Damarlarıma inceden süzülen ve oradan hızla kalbime ulaşan o mükemmel his adeta esir ediyordu beni şu dakikalarda. Tesadüflere asla inanmayan ben 'bu da mı gol değil' diyordu. Gözlerim, o gökyüzü mavisi gözlerinde gezinirken sarı saçları bir güneş gibi parlayarak gözlerimi aldı. İrkilerek takılı kaldığım mavilerden gözlerimi çektim ve başımı yere eğip, ellerimde sabitledim. Sınıfta oluşan kısa süreli sessizlik hızla ikiye ayrılmış ve matematik hocası Harun hoca derse başlamıştı.

Dakikalar geçip giderken ne hocanın ne anlattığını dinlemiştim ne de içinde bulunduğum durumdan sıyrılabilmiştim.
Bakışlarımı yavaşça onun tarafına çevirdim.
Sarı saçlarını sol omzunda toplamış, elindeki kalemi ile hocayı dikkatle dinliyordu.
Bakışlarım onda gezinirken kendime engel olamayacak raddedeydim artık, gözlerimi ondan çekemiyordum. Bera'nın kolumu dürtmesi ile hızla kendime gelip gözlerimi onun büyülü güzelliğinden çektim.

Bera yavaşça kulağıma doğru eğildi.
"Ne oldu sana? Nereye dalıp gittin?"

Hızla bedenimi dikleştirip etrafıma bakındım.
Herkes kendi halindeydi, rahatlayacak
bakışlarımı Bera'ya çevirdim.

"O burada." Dedim ve titrek bir nefes alarak Asuman'a çevirdim bakışlarımı.
"İnanılır gibi değil ama Gök Kız burada Bera."

"Oha sen ciddi misin? Gök Kız, yeni gelen kız mı şimdi?" Diye fısıldadı şaşkınlıkla.

Başımı yavaşça olumlu anlamda salladım.
"Nasıl bir döngünün içindeyim inan bilmiyorum. Önce evimin yanına taşındı, sonra kalbime, oradan da okuluma."
Gözlerimi Bera'ya çevirdim.
Kocaman gülümsedi ve omzuma yavaşça vurdu.
"Kadere bak sen sonunda yüzüne güldü."

"Sanırım, evet." Dedim ve bende gülümsedim.

"Yalnız güzel kız ha yakışır benim kaktüs adamıma."

Gözlerimi devirdim.
"Zevzeklik yapma ve sus." Dedim ve sessizce mırındandım.
"Aramızda kalacak bu tamam mı?"

Bera eli ile dudaklarına hayali bir fermuar çekti.
"Sırrın bende mezara kadar baki kardeşim."
Gülümsedim.

Dakikalar hızla yerini saatlere verdiğinde son dersin bitiş zili çalmıştı.
Saatlerdir onun güzel yüzünü  izlemiştim gizli gizli. Bu süre zarfında yeni izlenimler kazanmıştım ona dair. Mesala çok güzel bir sesi vardı, böyle naif ve sıcacık, gülümsemesi sanki bahara kavuşmuş kuşların şen cıvıltıları gibiydi, sıcak kanlıydı, şimdiden sınıfın kızları ile güzel bir bağ kurmuştu. Yerinde duramayan içi içine sığmayan bir enerjisi vardı içinde, gözlerinde bunu görebiliyordum.
Saatlerimi onu izlemek ile geçirdiğim için bugün kü derslerden hiç bir şey anlamamıştım. Ama bu hiç sorun değil di.

Sınıf hızla boşalırken Asuman mavi çantasını tek omzuna takarak sıra arkadaşı Defne ile konuşa konuşa sınıfı terk etti. Bera yavaşça ayağı kalktı.
Bakışlarım hala çıkıp gittiği sınıfın kapısında geziniyordu.
Bera elini gözümün önünde sallayarak dikkatimi ona vermemi sağladı.