Benden hoşlanmadığını söyledin,
resim öğretmenimin "bu resmi sen yapmadın" demesi kadar incitti beni
oysa iki resim yapardık; biri sana biri bana benzerdi
anneni mi yoksa babanı mı daha çok seviyorsun diye darlamazdık onları
misafirler için ayrılmış o porselen tabakları kadar yalnız kalmazdım ben de,
acı acı gülümsemezdim -sırf kafiye olsun diye- dizenin sonuna koyulan kelimeler gibi
ahhh ahhh, uyduramıyorum hecelerimin sayılarını iç çekmelerime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir
PoetryOysa bana -kalk yerine yat- deselerdi, bilirdim yerimi, mesken tutmazdım yeşil gözlerini.