မနက်ခင်းနေရောင်ခြည်နွေးနွေးဟာအိပ်နေတဲ့လူသားလေးနှစ်ဦးအပေါ်ဖြာဆင်းနေလေသည် firstနိုးလာတော့မိမိကjajaရင်ခွင်ထဲတွင်ရောက်နေ၏အောက်ပိုင်းကအစခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးနာကျင်မှုတွေခံစားနေရပေမဲ့မိမိကိုထိုနာကျင်မှုပေးအပ်သူကချစ်ရသူဖြစ်နေတာကြောင့်မကျေမနပ်မဖြစ်မိပေ ချစ်ရသူမျက်နှာချောချောအားငေးကြည့်နေစဥ်jajaရဲ့မျက်ဝန်းတွေကပွင့်လာခဲ့၏
''မွ ကိုယ်ကအရမ်းချောနေလို့ငေးနေတာလား''
''အင်း jajaကအရမ်းချောနေလို့"
''ချစ်ဖိူ့ကောင်းလိုက်တာ''
ပြောကာအတင်းဖက်လိုက်တာကြောင့်
''အာ့ အ နာ နာတယ်"
''ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ "
''ခ ခများစားပြီးနားမလည်တာပဲသူပဲလူကို ဟင့်"
''ဆော ဆောရီးပါကွာ ကိုယ်မေ့သွားလို့ပါ အရမ်းနာနေတာလား"
''မနာပဲနေမလားလူကိုနွာသိုးကြိုးပြတ်ကြမ်းထားတာ"
''ချစ်တာကိုး"
''ချစ်တယ်ဆိူပြီးလူကိုနာအောင်လုပ်တာကကော"
''ချစ်တယ်မွ"
''ဟွန်း "
''ကိူယ်ပေးတဲ့မွေးနေ့လက်ဆောင်သဘောကျရဲ့လား"
''ဟင်"
''ကိုယ့်ဘဝတခုလုံးfirstဆိုတဲ့လူသားလေးအပိုင်အဖြစ်ပေးပြီးအဲဒီလူသားလေးကိုကိုယ့်အပိုင်အဖြစ်ယူလိုက်တာလေ"
''အင်း သဘောကျတယ် ဒါဆို jajaကfirstအပိုင်ဖြစ်သွားပီပေါ့နော်"
''အင်းပေါ့ ဟောဒီကfirstဆိုတဲ့ကောင်လေးကလည်းjaဆိုတဲ့ကိုယ်တယောက်တည်းရဲ့အပိုင်"
''ချစ်တယ်jaja"
''ကိုယ်လည်းအရမ်းချစ်တယ်"
ရင်ခွင်ထဲမှအကောင်ပေါက်ရဲ့နှဖူးလေးကိုမြတ်နိုးစွာနမ်းရှိုက်ကာချစ်ကြောင်းတဖွဖွပြောနေမိသည် ဒီကောင်လေးကိုjaဆုံးရှုံးရမှာသိပ်ကြောက်၏ ဒါကြောင့်ခုလိုအပိုင်သိမ်းမိခြင်း ဒါပေမဲ့ချစ်ရသူကကြည်ဖြူစွာလက်ခံပေးခဲ့သည့်အတွက်jaပို၍ပင်ပျော်ရ၏
