6//

993 101 2
                                    

Zawgyi

''ေဟ့ေရာင္ ထယ္ေယာင္း
မေန႔က ဖုန္းမကုိင္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းေလး ႐ွင္းပါအုံး''

''ဟင္ မေန႔ကမင္းဖုန္းဆက္ေသးတာလား ဂ်ီမင္း''

''ဆက္တယ္ ဆက္တယ္ မင္းဘိုးေအႀကီးက
အေရးႀကီးေျပာစရာ ႐ွိလို႔''

ဂ်ီမင္းလဲမဲ့ရြဲ႔ကာဆိုလိုက္ေတာ့။

''ငါ့ဖုန္းက မေန႔ကေက်ာင္းျပန္ထဲက အိတ္ထဲက
ေနကုိမထုတ္ရေသးေတာ့ မသိလိုက္ဖူး''

''ေအေအ ထားေတာ့''

''ငါလဲမင္းကုိ ဝမ္းသာစရာသတင္းေျပာစရာ
႐ွိတယ္သိလား ဂ်ီမင္း''

''ဘာတုန္း''

''ဒီမွာမေျပာဖူးေလကြာ လာ ငါတို႔အတန္းထဲသြားၾကမယ္''

ထယ္ေယာင္းျပံဴးေနခဲ့သည္ တစ္ေလ်ွာက္လုံး။
႐ိုးသားလွပါေသာ ျဖဴစင္လွပါေသာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့
အျပစ္ကင္းေစတဲ့ တန္ဖိုးႀကီးဖြယ္ရာ အျပံဴးေလး။
.
.
.
.
.
''ဆိုစမ္းပါအုံး ဘာမ်ားလဲ''

''မေျပာခ်င္ေသးဖူး မင္းေျပာတာ အရင္
နားေထာင္မယ္ ေျပာ''

'' ဟူးးးး ငါမင္းအတြက္စိတ္ေတာ့မေကာင္းဖူး
ထယ္ေယာင္းဂီးရယ္..''

''ငါအတြက္ ဘာလို႔''

''မင္းကိုကုိ ေဂ်ာင္ဂုႀကီး ကေလ''

ခဏရပ္ၿပီးမွ

''ခ်စ္သူ႐ွိခဲ့တယ္ ထယ္ေယာင္း ''

''ဟင္!!!!!''

''ေအ ဟုတ္တယ္ ထယ္ေယာင္း
သူ႔မွာ ခ်စ္သူ႐ွိတယ္''

''မ မျဖစ္ႏိုင္ဖူး''

မ်က္ရည္အနည္းငယ္ ထယ္ေယာင္းမ်က္ဝန္းစ၌
ရစ္ဝဲေနၿပီး ၾကမ္းျပင္ကုိေစ့ေစ့ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
ပါးျပင္ထက္က အျပံဳးငယ္ေလးဟာလဲ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္။

''ဂ်ီမင္း ငါ့ကိုေျပာစမ္းပါ မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ
ငါ့ကုိစေနတာမလား''

''မစဘူး ထယ္ေယာင္း အစ္ကုိေဂ်ာင္ဂုမွာ ခ်စ္သူ႐ွိခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ အခုအဲ့ အစ္မႀကီးကလဲ မ႐ွိေတာ့ဖူး
ေသသြားၿပီ''

''ဘ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ဂ်ီမင္း
ငါ့ဘာတစ္ခုကိုမွ လိုက္မမွီေတာ့ဖူး''

𝙸𝚗𝚜𝚞𝚕𝚝𝚎𝚍   𝙼𝚎 //Where stories live. Discover now