Verloren

Hoofdstuk 7: Zwarte bus

Het is alweer de volgende dag. Vrijdag. Iedereen is blij omdat het bijna weekend is, maar ik niet. Ik denk nog te veel aan Lottie. Wat logisch is want ze is mijn beste vriendin en ze is gekidnapt.

Vanacht was ook helemaal niet leuk. Ik werd huilend wakker omdat ik een enge droom had over Lottie. Ik droomde dat ze al dood was...Bij deze gedachte loopt er weer een traan over mijn wang. Nee! Ze is nog niet dood. Ik blijf de moed houden. Ik veeg de traan weg en loop met een stevige pas naar school. Ik moet van 9:00 tot 12:00. Weinig.

Maar ik zie er tegen op. Ik wil niet naar school. Op school denk ik weer aan wat er gebeurd is. En dat wil ik niet. Het is al erg genoeg. Ik kom aan bij school en zie dat Gaby en Tim op me wachten. Ze doen een beetje klef maar dat is oke. Ik had al met Lottie afgesproken dat wij 2 kattenvrouwtjes worden later. Ik gun Gaby de afleiding ook wel. Dat ze even niet hoeft te denken aan wat er gebeurd is.

"Is het gezellig?" Vraag ik met een grijns die niet echt 'real' is. Ze lachen en geven elkaar nog een kus voor Tim weer naar zijn groepje gaat.
"Gaat het alweer een beetje met je?" Vraagt Gaby. Het lijkt of zij er niet meer mee zit maar ik zie dat haar ogen glazig worden.

"Beter dan gisteren, een beetje" zeg ik en ik wil net vragen hoe het met haar gaat, maar ze antwoord zelf al.
"Met mij niet. Ik kan maar niet stoppen met denken aan Lottie. Waarom zij?" En ze laat een traan over haar wang rollen. Ik pak haar vast en knuffel haar terwijl ik met mijn andere hand over haar hoofd aai.
"Het komt goed. De politie zal er alles aan doen haar te vinden." Ik probeer dit op mijn meest overtuigende toon te zeggen want ik geloof niet dat de politie alles alleen kan uitzoeken. Ik laat haar weer los. "Ja, ja ik moet me niet zo aanstellen. Het komt goed" zegt ze terwijl ze met haar handen haar tranen weg veegt. Haar ogen zijn nog wel een beetje rood. Maar dat gaat zo wel weer weg. De bel gaat, we moeten naar de les.

De dag ging nog best wel snel. Ik hoefde gelukkig niet meer met het schoolhoofd of mijn mentor te praten. Daar ben ik echt heel blij om. Want anders was ik wel weer in huilen uitgebarsten. En daar heb ik helemaal geen zin in. Een beetje zielig doen kan later wel. Wat nu belangerijk is is dat we Lottie terughalen.

Angela was vandaag nog niet op school. Ze voelde zich nog steeds niet lekker. Ik hoop dat ze snel beter wordt.

Gaby wordt opgehaald met de auto en ik zwaai nog even naar haar. Ik zie haar niet terug zwaaien. Ze heeft het vast niet gezien, want ze zat ook al in de auto.

Ik loop naar het pad aan de zijkant van de school. Daar loop ik altijd langs als ik naar huis ga. Maar als ik op het midden van het pad sta verstijf ik en gaat mijn hart naar mijn keel. Ik kan niet meer normaal ademen en mijn ogen worden groot. Want daar op het einde van het pad, staat dezelfde zwarte bus als gisteren.

~❄~

Oeh, spannend!!! Ik zal proberen elke dag een nieuw hoofdstuk te uploaden. Maar ik zit ook in een toetsweek dus het kan zijn dat ik 1 of 2 dagen oversla. Sorry, sorry, sorry maar ik kan er helaas niks aan doen. :(
En vergeet niet:
→vote
→comment
→love yourself ♡

En dankjullie wel. ♥ Echt zo bedankt!!!
Ik heb gewoon 107 reads! :D ♡ Echt zo zo zo bedankt. Jullie zijn geweldig! :) Ik hoop dat jullie mijn boek ook een beetje leuk vinden. ♡ En die foto in de media is Tim, weten jullie ook hoe hij eruit ziet :)

Xxx

-sparkl_butera-