Verloren

Hoofdstuk 8: Verzet

Ik wil terug lopen, dus ik draai me om. Op dat moment wordt ik vastgepakt. Ik schreeuw, maar niemand doet iets. Ik kan niet zien wie me vast heeft, maar ik hoop niet dat dit één of andere zieke grap is.

Nou, opzich wel want dan wordt ik niet gekidnapt, maar toch dat is echt ziek. En dan dringt het tot me door. Ik wordt gekidnapt! Terwijl de persoon achter me, mij vooruit duwt. Trap ik de persoon en probeer ik mijn nagels in zijn hand te zetten. We zijn al bijna bij het busje en de deur wordt opengedaan zodat er iemand naar binnen kan. Ik blijf door trappen en het is me gelukt mijn nagels in zijn hand te zetten. De persoon schreeuwt en laat me los.

"rotwijf" hoor ik de persoon nog zeggen. En ik weet meteen dat het een jongen is. Ik ren zo hard mogelijk weer terug. Ik hoor een auto naar me toe rijden en hoop dat het niet het busje is. Ik ben bijna bij de fietsenstalling, maar dan voel ik weer dat iemand me vastpakt.

Dit keer kan ik niet schreeuwen want de persoon heeft zijn hand over mijn mond. Zijn andere hand houdt hij om mijn middel zodat ik geen kant op kan. Ik bijt in zijn hand maar hij houdt me alleen maar strakker vast. Hij heeft me nu met 2 handen om mijn middel vast. Ik wordt het busje ingeduwd. Het was dus het busje dat ik net hoorde rijden want het staat dichter bij.

De deur gaat snel weer dicht, maar ik sta op en probeer de deur open te krijgen. Ik trap er tegen aan, ik sla er tegen aan en ik rammel net zo hard aan de klink tot hij er bijna afvalt. Ik kan niet zien wie mij kidnappen. Want er zit een soort van muur tussen de zitplaatsen en de grote lege ruimte waar ik in zit. Ik ga tegen de wand aan zitten en leg mijn oor er tegen aan. Ik hoor een paar jongens praten en probeer te luisteren naar wat ze zeggen.

"Neem jij haar Rick?" Hoor ik 1 van de jongens zeggen. Ik weet niet precies waarover ze het hebben, maar ik hoop niet dat ze het over mij hebben.

"Jahoor, ik neem haar wel. Zo'n lekker kontje kan ik niet laten lopen." En ik hoor gelach. Dan is het een poos stil, maar dan voel ik dat de auto stopt. 1 van de jongens doet de deur open. Hij heeft blond haar en blauwe ogen. Hij ziet er ook erg gespierd uit.

"Heeft onze prinses het eindelijk opgegeven?" Vraagt hij, en hij lacht.

"Neehoor, ik keek alleen even hoe jullie bus er van binnen uitzag. Want als ik gekidnapt word wil ik het wel in stijl doen" zeg ik sarcastisch. Hij vindt het niet zo grappig en pakt me stevig vast bij mijn middel terwijl hij me naar een groot huis toe duwt.

We gaan naar binnen, en ik probeer hem nog te trappen. Maar hij heeft me te goed vast. Als hij merkt dat ik hem probeer te trappen zonder succes grinnikt hij. We lopen langs duizenden deuren. Uiteindelijk doet hij 1 deur van slot en duwt hij me erin. Ik hoor dat de deur weer opslot gaat dus proberen hem open te krijgen heeft geen zin.

Ik zoek in de kamer naar een raam, maar die zijn er niet. De kamer lijkt net op een flat appartement. Het heeft een woonkamer, keuken en aan de zijkant 2 deuren die waarschijnlijk voor de badkamer en slaapkamer. Ik loop 1 van de 2 binnen. Ik zie dat dit de slaapkamer is want er staat een groot 2 persoonsbed met witte lakens, een kledingkast en een spiegel.

Ik loop de kamer weer uit en ga de kamer binnen die ernaast zit. Een badkamer. Met een douche, een wasbak, een spiegel, een paar kastjes en een wc. Ik doe de kastjes open en kijk wat er in zit. In het eerste kastje zitten deo, scheerschuim, parfum en ondergoed. Jongensspullen. In het 2de kastje zitten meer meisjesdingen zoals nagellak, deo, ondergoed, make-up remover, een paar watjes en make-up. In het 3de kastje zitten handdoeken, washandjes, zeep en bodylotion.

Verbaasd kijk ik nog een keer in het 2de kastje. Ze hebben echt alles hier. Ik loop terug en zie dat er iemand op de bank zit. Een jongen met blond haar zit achter zijn mobiel een spelletje te spelen. Snel kijk ik in mijn zakken, maar mijn mobiel zit in mijn tas. En die hebben hun waarschijnlijk. Ik doe de deur dicht en de jongen kijkt achterom.

"Hee sweetheart" zegt hij en hij klopt naast zich op de bank zodat ik er bij kom zitten. Inplaats daarvan ga ik op een stoel zitten. Hij grijnst.

"Ben je een beetje bang voor me, popje?"

"Neehoor, ik wil gewoon geen kidnappers bacterieen op me."
En vanbinnen lach ik maar aan mijn gezicht zie je niks. Hij loopt naar me toe en pakt mijn kin vast zodat ik hem moet aankijken.

"We hebben hier een paar regels. En 1 daarvan is geen grote mond geven. De rest vertel ik je morgen wel."

En hij laat me los. Ik steek mijn tong naar hem uit als mey zijn rug naar me toe staat.

"Hoe heet je?" Vraag ik.

"Ik heet Rick, en wat is jouw naam sweetheart?"

"Ik ben Anouk."

En als ik dat zeg komt er iemand anders binnen waarvan ik maar al te goed weet wie dat is.

~❄~

Zo wat een lang stuk dit keer. Wel 978 woorden!!!! ♡ Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden en vergeet niet:
→vote
→comment
→love yourself ♡

En super bedankt voor de 120 reads!! Jullie steunen me echt :) Dank jullie daar voor.

Xxx

-sparkl_butera-

Ps: Oow ja de jongen op de foto is Rick :)♥