ခန်းနားလွန်းတဲ့အိမ်ကြီးရဲ့ နှစ်ထပ်ဆောင်မှာ ပြတင်ပေါက်ပေါ် ခြေနှစ်ဖက်ချိတ်တင်ပြီး လေယူရာ ယိုင်နွဲ့တတ်တဲ့ သစ်ရွက်လေးတွေ့ကို ငေးကြည့်ပြီး အတွေးတွေ့များနေရသည်...
အနုပညာရှင်တစ်ယောက်မို့ စင်ပေါ်မှာ လူအများရဲ့စိတ်ချမ်းသာမူ ပျော်ရွှင်မူတွေ့ကိုပေးနိုင်ဖို့လှပမူကို ပြသနိုင်ဖို့ စင်အောက်ရဲ့နောက်ကွယ်မှာ ပင်ပန်းမူများစွာကို ကြုံဖူးပြီးပြီ အနုပညာလောကရဲ့လွှမ်းမို့နိုင်စွမ်းအားအကောင်းဆုံးဖြစ်တဲ့ သူမဟာ နိုင်ငံအရပ်ရပ်မှာရှိတဲ့ လူထုတွေ့ရဲ့အသည်းကို ဖမ်းစားနိုင်သူဖြစ်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို့ ဖြူစင်တဲ့အပြုံးပိုင်ရှင်တစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည် ဒါပေမယ် သူမ က ပင်ပန်းမူကိုမညည်းညူပဲ ကြိုးစားတတ်သူ ပျော်ပျော်နေတတ်သူ မဟုတ်မခံ မိစွာတေးတစ်ယောက်ပေါ့
သူ့ရဲ့ အောင်မြင်မူတွေ့ကို အထိန်းအမှတ် တစ်ခုအဖြစ် Company ကလည်း အမြဲတမ်း သူမ အတွက် ပါတီတစ်ခုလုပ်ပေးလေ့ရှိတယ်
ဒီတော့ ဒီနေ့က သူမ အတွက် အားလပ်ရက် တစ်ပတ် နားခွင့် ပေးလိုက်တယ်
အသင့်ကိုင်ထားတဲ့ ဖုန်းထဲက ဖုန်းနံပါတ်လေးတစ်ခုကို နှိပ်လိုက်တယ်
Jen: : Oppa ရေ အိမ်ကို အမြန်လာခဲ့ပါ အရေးကြီးကိစ္စဖြစ်နေပြီ
တစ်ခွန်းတည်သာ ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ် ဘာကိစ္စမှန်းမသိ ဟိုက ပျာယာခတ်တော့မယ် Jen တစ်ယောက်တော့ သူအခွီကို ကြိတ်ပြုံးပြီး သဘောကျနေလေရဲ့
အချိန်သိပ်မကြာလိုက်ဘူ အမောဆို့ဆို့နဲ့အပေါ်ထပ် ပြေးတက်လာတဲ့ မင်းသမီးချောလေး ရဲ့ မန်နင်ဂျာ Park Seo Joon ဟာ ပြင်တင်ပေါက်နားမှာ အေးအေးလူးလူး ထိုင်နေတဲ့ Jen ကိုမြင်တော့ မျက်လုံးပြူးပြီး ဒေါသတွေ့ ထွက်လို့ Jen ကတော့ သူကိုကြည့်ပြီး ရယ်နေလိုက်တယ်
Joon: : Yar Jen ခုနားက ငါ့ကိုဖုန်းဆက်တာ
Jen: : ဟုတ်တယ် Jen ပါပဲ Oppa ရေ
သူမ ထိုင်တဲ့နေရာကနေ ထလာပြီး Joon နှင့်အတူ ဆိုဖာ ပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ်
Jen: : Oppa
Joon: : ဆိုစမ်းပါအုံး အားလပ်ရက်မှာတော့ အနားမရ လောက်အောင် နင့် ဘာကိစ္စတွေ့မွှေထားပြန်ပြီ လဲ
YOU ARE READING
To The Little Bird
Fanfictionသံစဥ်မပါတဲ့ တေးသွား စာသားမလိုတဲ့ တေးသံ ကို သူမရဲ့ အချိုသာဆုံးသော အသံလေးနဲ့ ညည်းဆိုသံကို ကြားလိုက်ရတဲ့ အချိန် ရင်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ပေါက်ကွဲ့သွားတဲ့ မီးတောင်လို့ဒေါသတွေ့ လှိုင်းထန်လွန်းတဲ့ကန်ရေပြင်ကြီးလို့ စိတ်လှုပ်ရှားမူတွေ့ဟာ အလိုလိုငြိမ့်ကျသွားစ...
