To The Little Bird

CN-7🌹

ပျှော်စရာကောင်းတဲ့ အတိတ်တစ်ဖက်ဆီကိုကူးခပ်သွားဖို့ တောင်ပျံတွေ ဖြန့်နေချိန်မှာ အရာအားလုံးဟာ ပြီးဆုံးသွားတာချည်းပါပဲလို့အဆုံးသတ်တစ်ခုကို စာတန်းလေးတစ်ခု ထိုးထားခံခဲ့ရပြီ စိတ်ကူးမိတာလား တောင်တပြန်တာလား မလှပခဲ့တဲ့ အိမ်မက်တစ်ဖက်ခြမ်းကို လွတ်ပစ်ဖို့ရာမဖြစ်ခဲ့ စိတ်စေရာတွေကို လုပ်ပစ်မယ်ဆိုလည်း ကိုယ်တိုင်နားလည်းသည်မဟုတ်ခဲ့တော့ အထီးကျန်စွာကျန်နေရစ်တဲ့ လက်တွေ့ဘဝရှင်သန်မူမှာ ကိုယ်တိုင်သာ ပျှော်ရွှင်မူအသစ်ရှာဖွေရန်မလို့အပ်တော့ ခေါင်းစဥ်တပ်မရတဲ့ ခံစားချက်နှက့်အတူ ကိုယ်စိတ်တွေ့ဟာ စိတ်ကူးယဥ်ဆန်းစွာ လွင်ပါသွားလေပြီ

Heyri: : Chae....

Chae: : ပြောလေ Heyri

Heyri: : မနက်ဖြန်နင့်ငါနဲ့ အိမ်လိုက်ခဲ့ပါလာ

Chae: : ဘာလို့လဲ နင်တစ်ယောက်တည့်သွားနေကျပဲ့ကို

Heyri: : ဒါပေမယ့် နင်မရောက်ဖြစ်တာ ကြာပြီမဟုတ်လား

Chae: : ကောင်းပြီလေ သွားကြတာပေါ့

ဧည့်ခန်းတစ်ခုထဲ မျက်နှာချင်ဆိုင်ဆို ဖာပေါ်မှာ အတူ ထိုင်နေခဲ့ကြပေမယ့် သူမရဲ့ အရုံစိုက်မူနှင့် အကြည့်ဆုံးရာဟာ Heyri မဖြစ်ခဲ့....
စိတ်ဒဏ်ရာတွေ ပေးလွန်းတဲ့ကံကြမ္မာကို ကျိန်းဆဲနေရင်း သူမ ကို Heyri သနားစိတ်တွေ ပိုတိုးလာတယ်
ခုံတိုပေါ်က ပုံလေးတစ်ပုံ အင် သူမကို အမြဲနှိပ်စက်နေခဲ့သည်လား အသက်ဝင်လွန်းတဲ့ ပန်ချီတစ်ချက်က သူမကိုယ်တိုင်ဖန်တီးခဲ့သည် အမှတ်တရပေါင်းချုပ်ကို စုစည်းပြီးဖွဲ့စည်းထားတဲ့ ထို့ပန်းချီတစ်ချပ်က ပိုင်ရှင်မဲ့ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ ကျန်ရစ်တဲ့တစ်စုံတစ်ယောက်အတွက်တော့ ပျှော်ရွှင်မူကနေ လွမ်းဆွေ့ခြင်းသို့ တဖန်ကူးပြောင်းသွားလေသည်

Heyri: : တော်ပြီ Chae နင်ထပ်ပြီး ဒါကိုသိမ်းမထားသင့်တော့ဘူ

Chae: : ငါအဆင်ပြေပါတယ် Heyri

Heyri: : ငါပြောတိုင်း နင်အဖြေက အဆင်ပြေနေတာပဲလေ ဒါပေမယ့် Chae ရေ

Chae: : နင်လည်း အိပ်တော့လေ...

Heyri: : အင် ငါအိပ်တော့မယ် နင့်လည်း အဲ့တွေသိမ်းပြီး အခန်းထဲ ဝင်တော့ ပြီးရင်း ငိုမနေနဲ့အုံး တော်ကြာ နင်အရင်ကထက်ပိုပို ပိန်ကျလာသလို့ပဲ