To The Little Bird

CN-15 🌹

ကမ်းခြေမှာ စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ် ပျော်ပါးခဲ့ကြပြီး
သောက်စားမူးရစ်ခဲ့သမျှ ပုလင်ခွံတွေ ဘီယာခွံတွေ ကြားမှာ လူးလိမ့်နေကြတဲ့ ငမူးလေးယောက်ရဲ့ အိပ်ယာဟာ ဒီတစ်နေ့တော့ နူးနူးညံညံ ဖြစ်မနေခဲ့ပဲ ကိုက်ခဲ့နေတဲ့ ကျော့ပြင်နှင့်အတူ  မူးဝဲနေဆဲ့ ခေါင်းတွေနဲ့ မနက်ခင်းကို နိုးထလာကြတယ်

Taeyoung: : ကျွတ်.....ကျွတ်....ကျွတ်....

ဇတ်ကြော့ကိုအသာလေး ဖြေလျော့ပြီး
မှိတ်ထားဆဲမျက်ခွံတွေက တွန့်လို့
ထလိုက်တော့ ကိုယ်ခေါင်းတစ်လုံးကိုတောင်မှာ မထိန့်နိုင် ယိုင်လဲကျသွားသည်

Taeyoung: : အ! !!

ပြန်ထိုင်ကျသွားပြီး လက်ဝါးနဲ့ ကန့်ထောက်ထားတဲ့ ထိုနေရာက သူထင်ထားတဲ့ ပျော့အိအိ မွေးယာမဟုတ်ခဲ့
တော့...

Taeyoung: : ဟမ်း....

ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ပါနိုးလာတော့ အားလုံး ဆံပင်စုပ်ဖွနှင့်
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ရယ်လိုက်ကြတယ်...

.....

အောင်မြင်တဲ့ လုပ်ငန်းရှင်ကြီးတွေအုပ်စုက မဟုတ်ပေမယ့်
သေးငယ်တဲ့ လုပ်ငန်းတစ်ခုကို ကြီးမားတဲ့ ဦးနှောက်တွေသုံးပြီး အလုပ်လုပ်တဲ့နေရာမှာ.သူမ ဟာ စေ့စပ်သေချာမူရှိလှသည်
ရှယ်ယာ အနည်းစုသာ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့
Company သေးလေးမှာ Heyri ဟာ CEO နေရာမှာ ရှိနေပြီး 
သူမ ဟာ Company ရဲ့ အထွေထွေ VIP
တစ်ယောက်အဖြစ် ရှိနေသည်

Chae: : Heyri ဒီနေ့ စစ်ဆေးတဲ့ စာရင်ထဲမှာတော့ သိပ်အဆင်မပြေတဲ့ဟာတွေတွေ့ထားတယ် နော်

Heyri: : ဟုတ်လာ အဲ့ဆို ဟိုတစ်နေ့က အဖေ ပြောတဲ့ စာရင်းတွေဖြစ်လိမ့်မယ်

Chae: : ကဲ့ ကြည့် Heyri နင်ကတော့လည် နမော်နမဲ့နဲ့ အခု ဦးလေး တို့ ရွှာ ရောက်သွားပြီ ဒီကိစ္စ ဘယ်လို့ရှင်းမှာလဲပြော

Heyri: : Sorry Chae ရာ ငါလည်း စိတ်မပါတာကို ဟ

Chae: : Yar နင်အဲ့လို့ပြောလို့မရဘူး တစ်ခုခုလွှဲတာနဲ့ နင်ခေါင်းရောက်လာမှာ

Heyri: : အာ.. တကယ်ပါပဲ..

Chae: : ဒီအတိုင်း ထားလို့ဖြစ်မှာမဟုတ်တော့ ရှိတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ ဆွေးနွေးကြည့်ရမှာပဲ...