ခြံကြီးတစ်ခုရဲ့ ဟိုဘက်ဒီဘက် ခြံနံရံနားမှာ ကပ်ရပ်စိုက်ထားတဲ့
စံပယ်ပင်တွေလည်း.
ပန်းတွေပွင့်တတ်လိုက်တာများ အဖြူရောင်သန့်နေတာပဲ
မြေနီလမ်းသဖွယ် အလယ်မှာ သန်ရှင်နေတဲ့ ကျောက်ချပ်ပြားတွေစီစီရီရီနဲ့
ဒါက တိတ်ဆိတ်တဲ့ ကော်ဖီဆိုင်လေး
တစ်ခုဖြစ်တယ်
လေ့လာစရာရှိလို့ဆိုပြီး
စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဟိုဘက်လှန်ဒီဘက်လှန့်နဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ Jen
Taeyoung: : နင်အပြင်သွားမယ်ဆိုတာ ဒီလို့နေဖို့လာ Jen
စကားပြောလာမယ့် ကိုယ်ကိုစောင့်နေတဲ့ Taeyoung ရဲ့လေသံကမာလာပြီ
အရေးကြီးပါတယ်ဆိုတဲ့အရာက သူမ နဲ့မှမဟုတ်ရင် ဒီအတိုင်း ဂရုတစိုက်လုပ်တဲ့သူမျိုးမို့လို့
Taeyoung နဲ့ကော်ဖီဆိုင်ရောက်တည်က
ဟိုမှာ ဒီမှာနဲ့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ တိတ်ဆိတ်မူတွေကို ကိုယ်ဘက်က
အလုပ်တစ်ခုနှင့် ဖန်တီးပစ်သလို့ဖြစ်သွားတယ်
Jen: : Sorry ဟာ အဲ့ဒါကိုငါနောက်မှ ကြည့်တော့မယ် ကဲ့ပြော ရောက်လာတည့်က မျက်နှာမကောင်းဘူးဖြစ်နေတာ ဘာကိစ္စများလဲ
Taeyoung: : Jen ဟိုလေ နင် Jinmin ကိုမမြင်ဖူးတာတော့ ဟုတ်ပါတယ်နော်
မဝံမရဲ့မေးနေတဲ့ Taeyoung မျက်နှာကလည်း ပို့လိုပျက်သွားဟန်ရှိသည်
မျက်ခုံးတွန့်ခနဲ့ဖြစ်သွားတဲ့ကိုယ်က
ကြောင်တောင်တောင်နှင့် နေရာတကာပါလာတဲ့ အဲ့ Jinmin နာမည်ကို
အမြင်ကတ်လာပြီ
သို့ပေမယ့် Taeyoung ပါးစပ်ဖျားမှာ တစ်နည်းမဟုတ် တစ်နည်းနဲ့ ကပ်ပါလာဆဲပဲ
Jen: : နင်ကရော ဘာလို့ခဏခဏ မေးနေတာလဲ
Taeyoung: : အော် ငါတို့က အရမ်းရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် နက်ကျ Jinmin ကိုမသိဘူးဖြစ်နေလို့
Jen: : ဒါမဆန်းဘူးလေ ငါက ကောင်လေးတွေကိုစိတ်မှမဝင်စားတာ
Taeyoung: : ဟင့် Kim Jennie နင်က....
အတွေးလွန်းမျက်လုံးပါပြူကြည့်လာသော Taeyoung မျက်နှာက ပြုံးစီစီနဲ့
ကိုယ်ကို အထင်အမြင်လွှဲမေးတော့မယ်ဆိုတာ ကိုယ်သိပေမယ့်လည်း
ဘာမှမတုန်လှုပ်ဟန်နှင့်ငြိမ့်နေလိုက်တယ်
ထပ်ပြီး ဒီအကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီးမေးလာရင် ကိုယ်ဘယ်လို့ပြန်ဖြေရမယ်ဆိုတာလည်း မသိခဲ့ဘူး
YOU ARE READING
To The Little Bird
Fanficသံစဥ်မပါတဲ့ တေးသွား စာသားမလိုတဲ့ တေးသံ ကို သူမရဲ့ အချိုသာဆုံးသော အသံလေးနဲ့ ညည်းဆိုသံကို ကြားလိုက်ရတဲ့ အချိန် ရင်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာသော ပေါက်ကွဲ့သွားတဲ့ မီးတောင်လို့ဒေါသတွေ့ လှိုင်းထန်လွန်းတဲ့ကန်ရေပြင်ကြီးလို့ စိတ်လှုပ်ရှားမူတွေ့ဟာ အလိုလိုငြိမ့်ကျသွားစ...
