War of hearts

Sorry

ROBERT's POV:

Inumaga na Ko Ng uwi galing party. The night was very fun. Puro inuman, kantahan, Tawanan at Iyakan. Ang saya lang namin :) I really had fun :) nakalimutan Ko pagsamantala yung lungkot.. Nakalimutan Ko na Hindi pala Ako binati Ng mga magulang Ko..nakita ko si mama, nasa sala.

Glo: San ka galing? (Bungad Nya agad sakin)
Robert: hi mah :) goodmorning :)
Glo: San ka galing? Bat lasing ka? (Ayan,sumigawan na Nya ko)
Robert: sa party :)
Glo: Party nino?
Robert: party Ko.
Glo: party mo?
Robert: yup! Ang saya nga eh. Ramdam kong mahal Talaga Nila Ako kasi naghanda sila Ng BIRTHDAY party eh

Diniin Ko Talaga sakanya yung salitang "birthday" para maalala at malaman nyang birthday ko kahapon

Glo: ai sorry Anak. Nakalimutan Kong birthday mo pala.
Robert: ok lang mah. Sanay Naman na Ko na Hindi mo Ko binabati tuwing birthday Ko eh (fake smile/controlling his tears) sige po pahinga na po Ako

Grabe, hirap magpigil Ng Iyak. Nyeta. Nakakabakla tuloy. Ayoko umiyak pero kusang tumutulo ang mga Luha Ko. ;( ehhhh. Hindi nyo Ko masisisi kung iiyak Ako. Sino ba Naman Hindi naiiyak diba? Ikaw kaya sabihan Ng mama mo na nakalimutan Nya yung birthday mo, Hindi ka din ba masasaktan at maiiyak? :( ang sakit guys, promise ;( ang sakit na Hindi ka maituring Ng mga magulang mo bilang Anak Nila ;( ano klase silang mga magulang? NI births ang Anak Nila, nakalimutan Nila. Sana Ako nalang yung nawala. Tutal Naman di Nila Ako mahal eh. Mayaman nga Ko, di Naman Ako masaya. May mga magulang nga Ko, parang wala Naman. Kasi bukod kasi sa trabaho sila Ng trabaho di pa Nila Ako tanggap bilang Anak Nila. Puro sila Bobby. Nakalimutan nga Nila Na birthday ko eh, Dahil kay Bobby. Buti pa nga yung mga barkada ko, ramdam kong mahal Nila Ako. Ramdam kong kapamilya ang Turing sakin. Pero dito sa bahay para akong multo. Di Nila Ako nakikita ;(....pag gising Ko, 7pm na. Dumeretso Ako sa banyo para maghilamos. Mugto yung mata Ko. Nakatulog pala Ako kakaiyak. Bumaba Ako para Kumain Na Ng dinner. Nadatnan ko sa dining area sila mama at papa

Glo: hi Anak :) good evening :)
Rob: kain na

Kumain na Ko...pagkatapos kong kumain nag excuse si mama, may kukunin lang daw sya sa kusina...pag balik Nya, may dala syang cake?

Glo: happy birthday Anak. :) Binake Ko mismo yan para sayo :)
Robert: tapos ba birthday Ko. Kahapon pa.
Rob: galit ka parin ba Samin?
Robert: (tinignan Ko sila sa mata/poker face Ako) sino Naman kasi di magagalit dun dad. Ikaw kaya Hindi igreet Ng magulang mo sa mismong birthday mo, di ka magagalit at masasaktan? Lalo pat nakalimutan Nila ang birthday mo? Pa, magulang dapat ang unang bumabati pag birthday Ng Anak Nila..Hindi dapat kinakalimutan yung birthday Ng Anak Nila...pero Kayo, nakalimutan nyo. Anong klaseng mga magulang Kayo?
Glo: (slap)

OUCH! sakit nun ah ;(. Hindi masakit yung mismong sampal..pero yung sampalin ka Ng magulang mo, yun yung masakit...Hindi Ko akalain na kaya nya kong sampalin

Glo: wag na wag mong kukwestsunin ang pag pagiging magulang namin sayo. Dahil Hindi kami nagkulang sayo bilang magulang.
Robert: Hindi nagkulang? Eh wala na nga kayong time sakin eh. Ni Hindi nyo man lang Ako makamusta. Ni Hindi man Lang alam na nasasaktan Ako (crying)

Di Ko na mapigilan umiyak ;(

Dad: we're doing this for your future
Robert: pa, Hindi Ko Kailangan Ng Pera/Yaman. Kasi ang Kailangan Ko, pamilya. Buong pamilya. Kayo. Oras, Atensyon at pagmamahal nyo ang Kailangan Ko (crying)

Natahimik sila Pareho. Siguro narealize Nila na nasasaktan Ako sa ginagawa Nilang pambabalewala sakin.

Rob: sorry Anak, di namin namalayan na nawawalan na pala kami Ng time sayo.
Robert: paano nyo Naman mamamalayan eh, puro Kayo trabaho trabaho trabaho trabahooo!!
Rob: we're doi....
Robert: pa, uulitin ko, Hindi Pera ang Kailangan Ko. Ang Kailangan Ko, time. Atensyon. Importansya. At pagmamahal galing sainyo. Pero ni isa man lang dun, wala akong natatanggap. Mahirap po bang ibigay yun sakin? Ano pa po ba ang dapat kong gawin para mapansin at mahalin nyo Ko? (Crying)
Glo: Anak, mahal ka namin (crying)
Robert: mahal? Paanong mahal? Hindi Ko po kasi ramdam eh..kasi...kasi...puro Kayo Bobby. Bobby. Bobby. Bobby. Wala Na kayong naging bukam bibig kundi sya. Eh Pati nga birthday Ko nakalimutan nyo Ng Dahil sakanya eh (crying)
Glo: Anak sorry. Sorry. Sorry. Sorry Talaga Anak. Sorry (crying)
Rob: Anak paano ba kami makakabawi sayo? Gusto mo Anak, mag out of the country tayo?
Robert: wag na. Baka Istorbo lang Ako sainyo.
Rob: Anak I will cancel all my appointments...for you :)
Glo: family outing? Kailan? Settle na natin :)
Rob: San nyo ba gusto pumunta?
Robert: pwede Naman Ako anytime. Saan? Kahit saan, Kayo na bahala
Rob: hon, ano mas maganda? Out of town or out of the country?
Glo: Uhmmm, try natin ngayon out of town Lang. Pero kung gusto Ni Robert Na out of the country, ok lang din. :)
Rob: oh Anak. Kaw Na mag decide. Out of town or out of the country?
Robert: out of town nalang.
Glo: Saan mo gusto pumunta Anak?
Robert: somewhere on north
Glo: Saan Naman Anak?
Robert: vigan.
Rob: vigan? Hmmmm! Pwede :) sige vigan.
Glo: so Kailan mo ba gusto pumunta Anak?
Robert: Kayo. Kung Kailan di Kayo busy.
Rob: we'll cancel all our appointments just for you Anak. Kasi gusto ka namin makasama :)
Glo: so Kailan nga Anak?
Robert: next week
Rob: sure sure :)
Glo: we'll do anything para makabawi sayo anak. Kasi mahal ka namin :) <3
Robert: thank you mah. Loveyou! <3

Ok Na kami. Excited na kong mag out of town kasama Nila :) Sana tuloy tuloy na to na magkaayos kami :). Sana ngayon mas magkaroon na sila Ng Oras sakin. Sana ngayon mas maramdaman ko Na mahal Nila Ako

--------------------------------------------------------------------------------------------

A/n: Ayun. Sana nagustuhan nyo :) salamat :) don't forget to vote and feel free to comment :) Godbless :)