I SLAPPED A GUY AND I LIKED IT.

Chapter 8 - wishing for something.

BLUE's P.O.V.

Nakatulog pala ako sa lap niya..

Nagising ako dahil may humihimas ng buhok ko, my eyes opened and I looked at her. Nakangiti lang siya sa akin, parang walang nararamdamang sakit. Parang normal lang!

"Blue, thanks for being here." Sinabe niya at abot langit ang ngiti.

"That's nothing, I am just here because I care for you." At ngumiti ako..

Tumayo ako at sinabe ko kay Katherine na may titignan lang ako sa baba ng hospital. I then went to the concierge or a.k.a. information center ng hospital, and they are greeting me..

"Why are you greeting me? May dapat ba akong malaman dito?" I stopped by them para lang sabihin ito.

"You are the son of the boss, that's why we are doing this! Just to let you know sir!" Tinignan ko ang name tag niya, intern siya..

"Okay, Di ko alam ito. Thanks for the info." 

Grabe, bakit sinekreto ni mommy ito.. 

Habang naglalakad ako, nasa isip ko yung hindi pagsasabi ni mommy ng kahit ano. Kahit kailan di niya to nabanggit!

Pagdating ko malapit sa room, nakita ko si mommy at ang mommy ni Katherine, kaya nagtago ako.. Nageavesdropping lang.

"How dare you do this to my husband?" At pinoke ni mommy si Tita Alondra, napaatras naman siya.

"How dare me?! Siya nga ang may kasalanan ng lahat!" She screamed, kinoveran naman ni mommy ang mouth ni tita Alondra.

"Shut your mouth please, nahit and run mo asawa ko.. Tapos yan pa idadahilan mo? What an irrelevant excuse, miss?" Bulong ni mommy kay Tita Alondra at nagwalk out..

Nagmadali akong tumakbo papaalis, para di ako makita ni mommy. Ayokong malaman na nila ang lahat, there is a right time for everything..  I know that..

I went to the male's bathroom at tumapat ako sa mirror, inayos ko lang ang buhok ko at umalis na ako. As ussual, pag may nadadaanan akong staff ay nagsasabi sila ng good day sa akin. Habang nasa corridor, I saw this old woman again!

"Iho, everything isn't forever. There will surely be a change in every minute you were gone."

Napatingin ako sa kanya ng mga 20 seconds at nagisip isip. Saka ako naglakad papunta sa room..Wala na sila, at last!

Pagpasok sa room, nakatayo si Katherine at crossed arms. Pinagmamasdan niya ako and said, "May nakahit and run daw yung mommy ko...." Okay, sinabe na niya. Hmmm inhale, exhale. Hingang malalim Blake, makakasagot ka..

"Yung mommy mo ba? Bakit kaya niya tinakasan yon?" Words I said was random. Di ko alam kung paano ako makakadefense, kung army yan.. Baka nabaril na ako, parang 1 vs 100. Ako yung 1, sila Katherine yung 100.. Anak pa siya ng artista at ng model.. Ang hirap talaga mapainlove yan, mapapaisip ako. Tignan mo nga, kagabi.. Ang sunget niya! Ang hirap paamuhin ang nagwawalang dragon no?

She then tapped me, napatingin ako at nanlaki mata sa kanya. "Blue, ano ba nasa isip mo? Bakit parang madami kang pinagdadaanan ngayon ha?"

I rolled my eyes, bit my lips and said, "Di naman.. May iniisip lang ako, yung bakasyon mo. Wala ka nang bakasyon nyan? Ilang araw ka na dito no?"

"No worries, andito ka naman!" She giggled and winked. Namula ako ng slight, arghhhhhhhh.. Mapapasakin ka din, Ms Gaul... I'd love to ruin your life..