...
Bir hafta öncesine kadar böyle bir planım yoktu, bunları kaydetme gereksinimi duymuyordum. Kendimi kaybedip ona zarar verene kadar en azından... Beni kötü etkilediği için mektubumu atacağını söyledi o bir hatıra benim için yazılan son kağıt, herkes onun sadece bir kağt olduğunu söylüyor ama o benim hayatım. Okumamı ister misiniz?
Minik Dahlia'm...
... Sevdiğin adamı kaybetme bir şey olursa biz hep buradayız. Güzel gözlerini mahvetme, uyku düzenini bozma, ben tembihledim sevdiğini o örtecek üstünü. İnan bana korkmanı gerektirecek hiçbir şey yok. Seni seviyoruz...
En başa dönmeden önce hayatımın kısa bir özetini geçmem gerekiyor bence. Ben Hazal ve sizlerde bu kayıtları dinleyip beni örnek almaması gereken kişilersiniz. Kayıtı günlere bölmenizi şiddetle tavsiye ederim mola vererek dinleyin yoksa depresyona girebilirsiniz.
Nerede kalmıştım? Heh... Ben Hazal Atik, 22 yaşındayım. 6 yaşıma kadar her ne kadar tam manasıyla hatırlamasam bile mükemmel bir hayatımın olduğunu söyleyebilirim. Annem babam ben ve gelecek olan kardeşimle birlikte güzel günlerin hayallaerini kurardık. Sizi 5 yaşımdaki her şeyin başladığı o güne götüreceğim...
17 Yıl Önce...
Y: Levent! Kızımızın giyinmesine yardımcı olur musun?
-- Ben kendim giyineceğim
L: Baba varken tek giyinmek de ne demek duymamış olayım
Annem aynanın karşısına geçmişti yan dönüp şişmiş olan karnına bakmıştı biraz sevmişti ve babama dönmüştü...
Y: Bu şişmiş karınla nasıl görünüyorum?
L: Yeşimcim "Sen her halinle güzelsin." Bana böylesine saçma sorularla gelme istersen
-- Baba peki ben nasılım?
L: Sen de mükemmelsin minik Dahlia'm
Y: Ne güzel olmuşsun öyle beyaz beyaz. Minik kızlarımın bütün hayatlarını en ince detayına kadar bilmek her zaman arkalarında olmak istiyorum.
Annem dediğini yapıp sözünü tuttu...
-- Ne zaman gideceğiz?
L: Gel babacım biz seninle bahçeye çıkalım.
Babamla birlikte salona inmiştik babam anneme seslenmişti...
L: Hayatım çantamı da getirir misin?
Y: Getiriyorum
Babamla bahçeye çıkmıştık babam beni kovalıyordu bir süre sonra içeri girdi ve çıktığında kucağında annem vardı. O an kendimi çok berbat hissetmiştim. Ne yaptığımı soracak olursanız, babamın yanına koşmuştum ve annemin sallanan kanlı ayağını tutup çekiştirmiştim. Babam bana ilk kez o zaman bağırmıştı...
L: HAZAL ÇABUK ARABAYA BİN ANNENİN AYAĞINI BIRAK
Babamın dediğini yapıp arabadaki çocuk koltuğuma oturmuştum ve beyaz elbiseme bakmıştım kan vardı çok korkardım, kanın annemin kanı olması daha da korkutucuydu. Ağlamak istemiştim ama babamın daha çok bağırmasından kork-
Kapı çalıyor büyük ihtimalle Furkan geldi. Bu kayıttan haberi olmasın olur mu? Sadece ikimizin arasında bu anlattıklarım. Şimdi bana söz ver...
Teşekkür ederim. Bu aralar Furkanla hiç ilgilenemedim o yüzden gitmeliyim ama o gidince yine görüşürüz... Kendine iyi bak minik kedim, akıl sağlığını yitirme...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Yeni hikayeyi nasıl buldunuz?
Bu hikaye için önerileriniz var mı?
Sizce devamı nasıl olmalı veya sizce nasıl devam edecek?
Sizce konumuz ne?
Haftada bir bölüm yayımlayacağım...
Kendinize iyi bakın, akıl sağlığınızı yitirmeyin :)
