ʙıʀᴀᴋᴍᴀ ʙᴇɴɪ

𝟣 - İꜱᴛɪꜰᴀ

Keyifli okumalar🌑

,,Ne demek modelimiz istifa etti?''diye kükredim asistanım özgeye.
Gelmiş bana "Esra hanım yeni koleksiyonumuz için ayarladığımız model istifa etti'' diyor
Ben kendimi daha tanıtmadım tabi
Ben Esra Barutçu,ünlü moda tasarımcısı.
Dünyanın heryerinde benim mağazalarım var,5 yıl önce şehir dışına ve 3 yıl öncede yurt dışına açılmıştık.
,,Üzgünüm patron,yeni bir model bulmaya çalıştık ama hepsi sizin kriterlerinize uymuyordu." Dedi Asistanım özge
,,Tamam çık ben halledicem''bunu dememle hemen koştura koştura odadan çıkarken ben sıkıntıyla başımı ovuyordum.
Ben şimdi nasıl bi model bulucaktım bu kadar kısa sürede,iki gün sonra çekimler var.
Saate baktımda 4'ü geçtiğini gördüm,
bu konuyu sonra halledeceğimi aklıma yazıp dosyalara bakmaya başladım.
Böylelikle 3 saat daha çalışmıştım,dosyaları ve çizimleri çantama koyup odamdan çıktım.
Kapıyı el izimle kitleyip,ofisten çıkmıştım.
Korumalar beni görmesiyle hemen ceketlerini ikileyip arabalara binmiştiler.
Şöför arabanın kapısını açtığında,arka koltuğu binmiştim.
Şöför arabayı çalıştırdığında yola çıkmıştık,
3 Araba yan yana gidiyorduk .
Ve 2 Araba önde ve arkada vardı,
Kardeşlerimi korumak için yer altına bulaşmıştım ve dünyadaki en güçlü ve en korkulan mafyaydım.
Yer altının lideriydim.

Kardeşlerim benim herseyimdi,anne ve baba kişisi bizi 10 yıl önce terk etmişlerdi ve bütün sorumluluk bende kalmıştı.
Önceden bize baktıklarını söyleyemem,onun için alışmıştım ve severek yapıyordum.
İnsan canını nasıl sevemez ki,onlar benim yaşama sebebimdi.
Aklıma gelmeleriyle dudaklarıma bi tebessüm düşmüştü.
Mahalleye girmemizle bütün dikkatler bize çekilmişti,tek kıyafet çizmiyordum ayakkabı da çiziyordum.
Erkek veya kadın bana fark etmiyordu.
Ayakkabıları tasarlamasını tek birine güveniyordum o da hasan amcaydı.
Hep çizimlerimi ona verirdim oda tasarlardı,
taşınmış olduğu için bu mahalleye ilk kez geliyordum.
Camlar siyah filmli olduğu için beni göremiyorlardı,
Teyzeler camdan sarkmış ve amcalar tavla oynamaya kesmiş bize bakıyordu.
Bütün mahalle gençleri de herkes gibi sokağa dökülmüştü,
Korumalar önceden inip arabalarının önünde durmuştu.
Şöför arabadan inip kapımı açmıştı,
arabadan dizilerdeki gibi inmeye başladım.
Önce tek pürüzsüz bacağımı
ondan sonra  zaten arabadan inmiştim.
Kızların ,,oha" larını duyuyordum

,,ayyy inanmıyorum esra barutçu burada"diyen bir kızın çığlını duydum.

,,Esra barutçu mu?o kim?"diyen bi gencin sesi geldi,
,,Ayyy zevksiz tabiki de tanımasın,dünyaca ünlü moda tasarımcısı ve tasarladığı kiyafetler ve ayakkabılar offfff çok güzeller"
dedi az önce çığlık atan kız.

,,Pışştt oğlum bak bu kız nasıl pek de güzelmiş,alayım mı ben sana onu?''diye oğluna fısıldayan bi teyze duydum.

,,Bak bu kız nasılda çalışmış ve zengin olmuş,sen ancak Ayşen'in osmana kaçtığına dair dedikodu yap" diye kızını azarlayan bi amcanın sesi geldi.

Tatlı bi mahalleydi,sevmiştim burayı.

,,Esra kızım gel de göreyim yeni çizimlerini de hemen işe başlayalım." Hasan amcanın sesiyle kendime geldim,ona dönüp başımı sallayıp onayladığımda içeri geçtik.

Hasan amca iki kahve söylerken ben çizimlerimi çıkartıyordum,kahvelerde geldiğinde ona ayrıntıları anlattım.

,,Kızım bu çizimler harika.''
Ona teşekkür edip biraz daha iş konuştuk,
,,Eehh söyle bakalım duru nasıl?''