ʙıʀᴀᴋᴍᴀ ʙᴇɴɪ

𝟪 - ᴀɪʟᴇᴄᴇᴋ ᴛᴀᴛɪʟ

Keyifli Okumalar  🌑

Güneşin yüzüme vurmasıyla gözlerimi açtım , kollarımı iki yana uzatıp esnerken kolum yanımdaki boşluğa değdi.
Akşam yanıma Araf gelmişti, beraber uyumuştuk ama şu an yanımda değildi. Sanırım odasına gitmişti, yataktan kalkıp lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkayıp, gerekli yerlere telefon açtıktan sonra aşağı indim.
Bugün şirkete gitmeyecektim, bence ailecek bir kaçamak yapabilirdik.
Burnuma gelen kokular ile gülümsedim anlaşılan Neslihan teyze döktürmüştü.
Mutfağa girdiğimde karşı karşıya geldiğim görüntü yüzünden kalakaldım.
Neslihan teyze kahvaltı hazırlıyordu ama yalnız  değildi, yanında Araf ile birlikte gülerek börek için hazırladığı yufkanın içini dolduruyordu.
Araf ise salatalıkları kesip özenle hazırlanmış olan tabağa koydu.
Ben hala onlara bön bön bakarken, yanımda birden fazla hareket hissetmemle başımı oraya çevirdim.
Kardeşlerim aynı benim gibi şaşkınlıkla onları  izliyorlardı.
Kendilerinin sırtı bize dönük olduğu için bizi fark etmemişlerdi.
Neslihan teyze gülerek arkasını döndüğünde bizi görmesiyle sıçradı.

,,Manyak mısınız çocuklar, ne duruyorsunuz orada insan ses verir  ödüm koptu"Neslihan teyze

,,Özür dileriz Sultanım, sizi böyle görünce şaşırdık"Esra

,,Neden şaşırdın acaba kızım, Maşallah Araf oğlum pek de bir hamaratlı, elinden her iş  geliyor banada çok yardımcı oldu sağolsun."Neslihan teyze

,,Ondan değil sultanım, hani sen mutfakta yalnız başına olmak istersin ya normalde, birimiz ayağına dolanmaması için.
Birimiz girsek hemen terlikle kovalıyorsun ya ondan şaşkınız.Hayret yani."Deniz

Neslihan teyze tek kaşını kaldırmasıyla içimden bir siktir çektim, yavaşça geriye adımlarken diğerleride benimle aynı fikirde olmuş olmalılar ki onlarda kapıya doğru geri adım  attıyorlardı.
Dumanın Denize küfür savurduğunu duydugumda ,arkamı dönüp koşmaya başladım.
En son gördüğüm Neslihan teyzenin eğilmesiydi, benim arkamdan diğerleride koşarak mutfaktan çıktı.
Hepimiz salona girerken, herkes başka koltuğun  arkasına saklandı.
Adım sesleri duyduğumda titredim, bence en tehlikeli silah terliktir.
Neslihan teyzeninde maşallahı var bu konuda.
Keskin nişancı olarak Askerliğe başlasa rütbe atlardı.

,,Çıkın saklandığınız yerden, ben bulursam daha fena yaparım"Neslihan teyze

Yanımda benimle birlikte saklanan Hasret ve Aylaya acıyla baş salladığımda, onlarda acıyla yutkunduklarında aynı anda ayağa kalktık.
Ama kalkmamızla birlikte bir aynı anda terlik kafama fırlattılmıştı.
Kafamdaki acıyla inledim, ben cezamı aldığım için koltuğun arkasından çıktım.
Neslihan teyzenin yanına adımlarken, yanındaki Araf dikkatimi çekti.
Gülmemek için zor duruyordu, benden sonra herkes nasibini aldığında kimi kalçasını kimi kafasını ovuyordu.
Boşuna keskin nişancı Neslihan demiyordum ben .
Gözlerimi kısarak karşımda gülmemek için savaş veren Arafa bakıyordum ,en sonunda dayanamadım.

,,Gül ablam gül. Biz de göreceğiz seni ilerde , zevkle bekliyorum Keskin nişancı Neslihandan nasibini almanı ."Esra

Artık dayanamayan Araf kahkahalarla gülmeye başladı, kaç dakikadır gülüyor saymadım ama en sonunda bende dayanamadım ve ayağımdaki terliği alıp kafasına fırlattım.
Tabi kafasına gelen Terlikle kahkahası kesildi.
Bu sefer biz gülerken o somurtmaya başladığında, bende dayanamadım ve acıyan yeri öptüm.
Hemen gülümsemeye başladı, ona göz kırpıp diğerlerine döndüm.