Düşler masalı

... ANNE BABA..

"Anne diye seslenmişti."

"Ne oldu niye geldin." mümtaz, bir sey'mi oldu doğruyu söyle,

"Yenge geç oturdun anlatacağım. Sakin ol. Nefes al."

"Söyleyince anlatınca annesini babasına. Kumpas, kurulmuştu."

"Anne haykıra haykırdı."

"Beni anneme götüreceksin babamı göstereceğim inanmıyorum,Ben annemi istiyorum babamı istiyorum,"

Buz gibi bedenlerine el sürünce ayakları açıktı. Olay yerinden oraya, doğru koşunca
Baba'diye bağırınca, bulut'rahat bırakınca içim kül yanıyor, gögsüm içimdeki çocuğum dedesiz, babannesiz kaldı..

O gün balonlar uçmaya, başlayınca, lina bu kadar acıya dayanmaz, bu adaletti sen yönettebilirsin. Teskin olman gerek. Artık ikişiniz, birbirinize destek ol oğlum nefes, nefes, al gökyüzüne bak. Nefes al.

"Anne gitti."

"Baba gitti.."

Morga girince ikisini boynuna sarılıp defalarca öptü."Kalk baba üşürsün sen. "kalk anne, beni bırakma, soğuk bu üşürsün

Gitmeden önce uzun uzun lina'ya bakıp el saldılar, rüyada, bir ormandan ona el salladı. Mutluydu. Lina perişandı. Ayakta kalmaktan zor ayaklanmıştı. Dizlerimin
Çökmüştüm. Dizlerimi ağlamaktan birden çocukluğum aklıma gelivermişti..

Ve bulut'la birlikte kumdan kale yapmıştım.
Ve kale yıkıldı. Çocukluğumun anısı gitmişken bulut'u suçlamıştı.

"Hepsi senin yüzünden"

"Kabul ediyorum hepsi benim suçum."

"Bulut'lina'nın aklı başından değildi.

Annemi babamı kaybedince her şeyim bulut'ta olan güvenmek icimden gelmedi.
Şeref'baba'sarıldı. Baba bildiğin kızı olacaktı. Ceylin bile üzülmüştü.

Bulut'ona bakısını kesmiştti. Ona bakmaya devam etti. Ellerini tutu. Bıraktı..

Lina gitti..

Nereye gittin..

Bilmiyorum nereye gider, gece saatin bilmem kaçıncı, haftası..

Her yerde arayınca tutku'yla beraber yola çıktı.. Yas, tutacak rahat bırakın..

Bitti yüzükleri atmıştı. Ceylin'ini gülümsesi

"Bitti bulut oğlumu ben onu Annesiyim diye haykırınca herkes onlara bakınca. Dillerin yutmuştu..