karıştırılan bebek klasiği ama erkek versiyonu
🌙
"alo "
"merhabalar eray çevik'le mi görüşüyoruz "
"Evet buyrun "
"biz özel korhay hastanesinden arıyoruz yıllar önce hastanemizin yaptığı bir hata yüzünden bebekler karıştırılmış sizde o yıl doğan b...
ERAY sabah uyandığımda aşağıdan annemin bağırış duyuluyordu onlarla anlaşamazdim asla, küçüklükten başlayan bir şiddet vardi daha bir cok sey var ama hatırlamak istemiyorum. Odamın kapısı aniden açıldı.
"Kalk be bir saat seni mi cağıracam " Gelen annemdi
"Kalktığımı görmüyormusun a-aa pardon sen erkeklerden başka bir şey görmüyordun değil mi"
Üzerime doğru gelmeye başlayınca ifadesizce suratına baktım. Artık korkmuyordum, evet dayak yiyordum ama umrumda değil artık. Çalan kapıyla arkasına dönüp omuz üstünden bana baktı
"Yakında bütün gerçekler ortaya çıkınca o yıkılmaz ifaden yerle bir olacak "
Odadan çıkınca kaşlarımı çatıp kapanan kapıya baktim. Neydi bu şimdi herzamanki gibi boş laflarıydı sanırım, daha fazla takmayip okula gitmek için hazırlandim neyse ki okul forması yoktu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Fotoğraf koymam sıkıntı olmaz inşallah ben bunu beğendim siz isterseniz aklinizdaki ile devam edin )
Giyinip aşağıya indim masada babamla oturan anne, babama gülerek birşey anlatıyordu çok isterim onların yanında oturup dediklerine gülmek, okuldan gelince onlara okulda yaptıklarımi anlatmak isterdim. Gözümden düşen yaşı silmeden ayakkabilarimi giydim kulağıma kulakliği takip apartmandan çıktım tuttuğum göz yaşlarim birer birer akmaya başladı. İnsanlar bana garip garip bakıyorlardı umrumda değildi erkekler ağlamaz algısından nefret ederim, bizimde duygularımız var bizde ağlaya biliriz düşen her göz yaşında lanet ediyordum doğduğum güne, aileme, geçmişime , geleceğime, anneme babama lanet olsun okula gelince lavaboya girip elimi yüzümü yıkadim sınıfa geçip oturdum evet en arka sırada oturup kimseyle konuşmayan herkesin gözünde egoist havali pisliğin teki olan benim derse giren matamatim hocasıyla yüzümü buruşturdum sevmiyordum kendini birşey sanıyordu sınıftakiler gülsün diye tembelleri veya sorunu olan kişileri ezikliyor
"Günaydın çocuklar "
"Günaydın !!! "
Hoca yoklamaya almaya başlaıyinca gene herkesi eziklemeye çalışacaktı
"Buray "
"Burda"
"Kalk buray bakalim zayıflamışmısın" Bütün sınıf gülmeye başlayınca hocada kahkaha attı
"Kendinizi çok zayıf sanıyorsunuz hocam " Hocanın bakışları beni buldu
