22.bölüm

9.1K 407 97
                                    

Selam

Çok sıkıldım yapacak birşey bulamayınca bölüm yazayım dedim

Model & ozan doğulu -böyle akşamlar

          __________/~○♡●~/_________

ERAY

Sabah uyandığımda kendimi çok yorgun hissediyordum gördüğüm kabusun etkisinden çıkamamıştım bu 1 hafta çok zor geçecek akşamlar benim için sürekli kabuslar yormaya başladı kapım calınınca uzandığım yerden dikleştim

"Gir" babam içeri girince yüzümde güven ve huzurun verdiği bir gülümseme oluştu

"Uyanmişsin aslanım "

"Evet , ama hala uykum var "

"Kahvaltı yap sonra tekrar uyursun "

"Tamam" babam odamdan çıkınca kısa bir duş alıp üstümü giydim

"Tamam" babam odamdan çıkınca kısa bir duş alıp üstümü giydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Erayın giydikleri)

Aşağıya inince soluklandım yemek salonuna girince bütün ailenin burda olduğunu fark ettim

"günaydın "

&"Günaydın " masaya oturup tabağima baktım vücudum yememek için direniyordu ama açtım catalimi elime alıp zorla birşeyler yedim yedikten sonra tekrar odama çıkıp yatağıma uzandım bu aralar tekrar dersleri boşalmaya başladım ama çok yorgundum gücümü toplayinca en baştan başlayacaktim gözlerim yenilgiyle kapandı

BARLAS
Erayın odasına çıkınca uyuduğunu gördüm tekrar aşağı inip beni bekleyen rüzgar ve buseye döndüm

"Uyuyor "

"Ne oldu tam olarak "

"Akşam yemek vaktiydi burak buradaydı sonra birden eray bağırmaya başladı yukarı çıktık uyuyordu kabus görüyordu 1 saat boyunca uyanması için çabaladık sonunda uyandı ne oldu dedik........kabusun hala etkisinde ve melisa ona sakinleştirici yapti o yüzden yorgun "

"Geçmişini öğrendiniz o zaman artık ona laf atmayı kesersiniz" buse ayaza dönünce kumsalda buseye döndü

"Seni severim buse ama abim benim için önemli eray abimde önemli ama ayaz abim yaptığından pişman ve eray abi onu affeti burda sana benim abime laf atacak birşey göremiyorum "

"Ama ayaz eraya köt-"

"Buse kumsal haklı "rüzgarın dediğiyle buse oflayıp arkasına yaslandi

"Biz kalkalım artık "

"Akşam yemeğine kalın oğlum hem eray sizi gördüğüne sevinir belki morali düzelir " rüzgar buseye dönünce buse onaylar bir şekilde kafasını salladi

"Peki "

1 saat daha oturduktan sonra eray aşağı indi uykulu gözleriyle etrafa bakınıyordu rüzgarları görünce hafif gülümsedi sonra bakışları buraka değince gözleri parladi burak onda büyük etki bırakıyordu

ERAY

Gözlerini bir türlü buraktan alamıyordum çok yakışıklıydı ona baktığımı hissedince bana döndü bakışlarımı hemen kaçırdım
Burakın kıkırdadığını duyuyordum ama oraya dönüp bakmadım

Arkamda hissettiğim nefesle kafamı çevirdim tam arkamda burak duruyordu

"Ne yapıyorsun korkuttun beni "

"Üzgünüm sadece lavabonun yerini soracaktım "

"2. Katta 4. Kapı "

"Benimle gelir misin"

"Ne yapacaz senin işmeni mi bekleyecem" karakolda yaptığı tripler aklıma geldikçe sinirleniyordum

"Hayir ama istersen başka şeyler yapabiliriz " elleri belimi sarinca bedenim yay gibi gerildi

"Siktir git"

"Tamam, götürme bende buraya işerim" yüzüne şokla baktığımda omuz silkip iyice yaydı kendini

"Off, kalk başımın belası kalk " hemen kalınca merdivenlere ilerledik kimse birşey sormamişti şunlara bak belki beni yukarı götürüp kesecek nerden biliyonuz lavabonun yanına gelince kapıyı açıp içeri ittim ardından kapıyı çarpıp beklemeye başladım 5 dakika sonra burak çıktı

"Şükür deliğe düştüğünü düşündüm " cevap vermek yerine güldü

"Bekletmek istemedim üzgünüm " lavabonun önünde durmuş birbirimize bakıyorduk

"Odama gidip gelcem bekle " diyip odama yöneldim burakta arkamdan geliyordu

" gelme dedim " omuz silkip peşimden geldi

"Bana ne burda kalmayacam" off tam bir çocuk hızla odama girdim üstüme ceket aldım havalar soğumaya başlamıştı tam odadan cikacakken önümü burak kesti

"Neden böyle yapıyorsun "

"Ne yapiyor muşum"

"Neden soğuk davranıyorsun"

"Burak çekil akşam yemeği için bizi bekliyorlar "

"İki dakika daha beklesinler " oflayıp bırakın yanından geçip kapıyı açtım aşağıya indim bildiğim gibi herkes yemek masasında bizi bekliyordu masaya oturdum benim arkamdan burak sinirle gelip oturdu

"Afiyet olsun "  babamın komutuyla herkes yemeğe başladi

"Burak oğlum birşeyler ye " buraka baktığımda yüzünü buruşturup yemeğe baktı

"Beğenmedin mi "

"Hayir sarma en sevdiğim yemek ama midem bulanıyor birşey yiyemem"

"Neden böyle oldu ki şimdi iyi misin" bana bakıp derin nefes aldı

"Hı...iyiyim " masayı sesizlik bürüdü burakın bakışlarını üstümde hissediyordum buda yemek yememe engel oluyordu yemek bitince herkes bir köşeye dağıldı bende telefonu mu almak için odama çıktım odama girip telefonu aldım çıkacağım sıra arkamı döndüm burakla karşılaştım hızla odamin kapısını kapatıp bana doğru gelmeye başladı beni kendisi ve duvar arasına sıkıştırdı

"Neden böyle yapıyorsun " yüzüme acı verici bir şekilde bakti

"Ne yapıyorum ya "

"Neden soğuksun "

"Karakol geceside sen öyleydin "

"Senin derdin anlaşıldı "

"He derdim bu "

Bana iyice yaklaşık bütün bedenini bana yasladı

"Özür dilerim istemeden oldu seni o kızla el ele görünce bende herşey kısa devre yaptı korktum eray benimle değilde o güzel kızlarla birlikte olmandan korktum kiskandim hemde deli gibi kiskandim senin gibi bir güzelliği kıskanmamak elde değil ki "

Aldığım iltifatlaramı itirafamı şaşırayım bilemiyorum

"Burak ben ne diyeceğimi bil-" sözümü kesen burakın dudağından başka birşey değildi


           __________/~○♡●~/_________

Merhabalar

Bölüm nasıldı?

Burak?

Burakla erayın son sahnesi ?

Bir sonraki bölümde görüşürüz

Sizi seviyorum



ERAY / bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin