Bir meleğin gülümsemesi~ 《Mpreg》bxb Bırakıldı

9 bölüm final

gizliii_okuyucuyum bu bölüm senin için

Barlas

Koskoca 9 ay gülmeli ağlamalı 9 ay geçmişti Bebeklerimiz hala doğmamıştı Deniz korkuyordu kış ayındaydık aralığın 29 daydık ama hala küçük bebeklerimiz doğmamıştı onlara isim bile bulmuştu Deniz tam onlara göre 2 asil isim.

"Söylemiycem ki nihihi sadece mydoroty biliyor 😌"

Yağan karı izlerken kucağımdaki bebeğimin yavaşça karnını okşuyordum uykusu vardı sürekli karnı davul gibiydi bu yüzden sürekli ağlıyordu Karnımda çatlaklar var diyerek ama o haliyle bile çok güzeldi.

"Sence kime benziycekler"

"Tabiki miniğime"

Gülerek yanaklarını sıktırdımda dilini çıkartarak sırıtmıstı gülüp dilini dudaklarımın arasına alarak emip geri bıraktığımda kızarık yanakları ile bana bakıyordu.

"Sana aşığım"

"Bende sana güzelim"

Yağan karı izlemeye devam etdik ardından ilk düşen karlar kadar saftı bizim aşkımız.

Deniz

Yıl başı gecesiydi sonunda elimdeki sıcak çikolatayı içiyordum yavaşça geri sayıma daha 4 saat vardı mandalinaları dikatle ağzıma uzatan sevgilime gülümseyip yemeye devam etdim aniden hisetdiğim sancı ile elimdeki sıcak çikolata yere dökülmüştü çığlık atarak karnımı tuttum Barlas korkuyla bana bakıyordu.

"KARNIM BARLAS BİR ŞEY YAP KARNIM!"

Yerde iki büklüm olurken bacaklarımdan aşağı sıcak bir his hisetmemle tekrar çığlık atdım.

"BARLAS BEBEK!

"Şimdi ben erkeğin doğumunu bırak normali bilmiyorum fazla erkeğin suyu gelmez fln derseniz bilmiyorummmmm.

Barlas beni kucağına çekerken derin nefes almaya çalışıyordum.

"burdan hastane nasıl gidicez!?"

Anlık bir sinirle saçlarına yapıştım.

"NE DEMEK NASIL GİDİCEZ GERİZEKALI!?"

"Ahhh tamam aşkım sakinleş aah Deniz!?"

Üstümüzde sadece pijamalarla dışarı çıkmıştık Barlas beni arabanın arkasına yatırdıktan sonra şoför koltuğuna geçip gaza yüklenmişti.

Derin nefesler alıp verirken ellerimi karnıma sarmıştım sancıdan dolayı bilincini kaybetmekten korkuyordum artık.

Yazardan

Barlas saatlerdir hastanenin kapısının önünde mekik dokuyordu aklını yitirmek üzereydi kimse bir şey söylemiyordu ona!? Bebekleri iyimiydi Deniz iyimiydi daha önemlisi!

Saatler saatleri kovalıyordu saat 12 bulmuştu havai fişek sesleri arasında bütün sesleri bastıran iki ağlama sesi duyuldu Barlas oturduğu sandalyeden kalkıp doğum hanenin önüne koştu doktorlar ve hemşireler içeriden çıkarken doktor maskeyi indirip barlasa gülümsedi.

"Çok sağlıklı iki oğlunuz oldu iyi günler "

Gözlerimden yaşlar inerken eğer bir yerlerde tanrı varsa ona çok teşekkür ediyordum odaya girdiğimde hayatımdaki en güzel şeyi görmüştüm Deniz iki tarafına aldığı bebeklerimize sarılıyordu ağlarken önlerinde diz çöküp zarif elini dünyanın en hasas şeyi gibi tutarak yavaşça dudaklarımı bastırdım.