Kulaklığını takmış, ıslık çalarak yürüyordu. Hafif hafif yağan yağmur yüzüne değiyor, rüzgar yüzünü okuşuyordu. Oldu olası yağmuru çok severdi. Islak toprağın kokusu tüm ruhunu rahatlatırdı. Uykusunu almış bir bebek gibi hissederdi.
Bugün kendisini çok enerjik hissediyordu. Yürürken bir Melodide dans edercesine keyifliydi. İki blok dersle gününü bitirmiş olmasına rağmen oldukça keyifliydi. Yüzünden gülümseme eksik olmuyordu.
Kendini kaptırmış yağan yağmurun altında yürürken birden omzuna dokunulmasıyla yerinden sıçradı. Arkasını döndüğünde gördükleriyle üzerinden bir ürperti geçti. Zira gözleri onu yanıltmıyorsa tuhaf görünümlü yaşlı bir kadın duruyordu karşısında. Siyah pelerini andıran pardesüsü, simsiyah derin kuyu gözleriyle öylece onu izliyordu.
O kadar farklı ve ürkütücü gözüküyordu ki, Bir an kaçıp gitmeyi düşündü. Karşısında duran yaşlı kadın ise kımıldamadan sadece ona bakıyordu. Bir süre konuşmasını bekledi. Ama kadından ne bir hareket ne de bir yaşam belirtisi göremedi. Sadece kendisine bakıyordu. Bir süre sabırla bekledi. En sonunda merakına yenik düşüp konuşmaya karar verdi.
"Bir şey mi söyleyecektiniz?"
kadından bir umut cevap bekledi ama kadın kendisine bakmayı sürdürüyordu ve konuşmaya niyeti yok gibiydi. Tekrar konuştu.
"Eğer konuşmayı düşünmüyorsanız, ben yoluma devam etmek istiyorum."
Yaşlı kadın öylece bakmaya devam etti. Oldukça sıkılmıştı artık. Tam tekrar konuşacaktı ki, kadının esrarengiz çıkan sesini duydu.
"Aden"
Yaşlı kadının ismini neden söylediğine ve adını nerden bildiğine anlam veremedi. Huzursuzluğu yerini şaşkınlığa bıraktı. Sesine hem merak hem de korku karışmıştı. Konuşurken kekelemesine engel olamadı.
"a-adımı nerden biliyorsunuz, siz kimsiniz?"
Birden yaşlı kadının siyah gözleri, hiçbir etken olmaksızın sarımsı bir renge dönüştü. Aden bu değişimi şaşkınlıkla izledi. Bu kadın gerçekten normal değildi. Pelerininin başlığını indirdi ve beyaz, parlak saçları açığa çıktı. Şimdi daha dikkatli inceledi kadını. Daha önce görmediğini, kendi zihninde bir kez daha doğruladı.
"sen seçildin" dedi yaşlı kadın.
"a-an-anlamadım" diye kekeledi bu olanlara anlam veremiyordu.
Yaşlı kadın Aden'in elini aldı ve gözlerini kapattı. Aden, bir an elini çekmek istesede yaşlı kadın izin vermedi ve daha sıkı tuttu kendini. Ve başına gelecekleri sabırla beklemeye başladı.
Genç kız bir an kendini boşlukta hissetti. Gözleri karardı, elleri titriyordu. Korkudan dedi! Evet korkuyordu. Koskoca sokakta ikisinden başka kimse yoktu. Yardım istemeye kalksa kimseye sesini duyuramazdı.
bayılmasına ramak kalmıştı ki, yaşlı kadın elini bıraktı. Kendine gelen Aden "bu neydi?" diye sordu.
Yaşlı kadının yüzünde gülümseme meydana geldi.
"iki kalp var. İkisi de bambaşka bir evrende. Biri kendi dünyasında, diğeri yanlış yerde. Yanlış yerde olan sensin! Sen buraya ait değilsin."
Aden anlamıyordu. Neler diyordu bu kadın? Acaba akıl sağlığı yerinde miydi?
"ne demek istiyorsunuz?" kafası allak bullak olmuştu.
"sen çok güçlüsün. Farklısın! Daha önce hiç kimseden böyle bir enerji almamıştım."
Aden anladı artık. Bu yaşlı kadın bunamıştı ya da gerçekten deliydi. Bu düşüncelerle yaşlı kadına gülümseyip arkasını dönüp yürümeye başladı. Daha fazla anlamaya çalışmayacaktı. Yeterince zaman kaybetmişti! Üstelik az önceki keyfinden eser yoktu şimdi.
Henüz iki adım atmıştı ki başında şiddetli bir ağrı hissetti. Gözleri karardı titremeye başladı. Ne oluyordu? Bu yaşlı bunak farketmeden bir şey mi içirmişti? Ağrı durmaktan ziyade artmaya devam ediyor, gözleri giderek daha da kararıyordu. Bilincini kaybettiğini hissediyordu. En son hatırladığı şey, yaşlı kadının sarı gözleri ve kendisine;
"hoşgeldin kayıp prenses"
sözleriydi.
.......
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Bölüm sonu
05.12.2021
Yazar: G. B
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ORMAN PERİSİ |TAMAMLANDI|
Fantasy"aç gözlerini perim." Duyduğum ses beni hipnoz etmişti adeta. Refleksle kafamı kaldırdığımda gözlerime inanamadım. Benim küçük tırtılım bir insana dönüşmüştü. Ya da peri bilmiyordum. yapılı, uzun boylu, yeşil gözlü bir adam duruyordu karşımda. Gördü...
