MUTSUZ VE SON

DERT

Rüzgarın esintisiydi alıp götürdü seni benden
Kalbim buz parçası gibi kırık,
Anlamıyorum insanları derdimi anlatacak
Bir kâğıt, bir kalem bir de karanlık bir o da yeter bana
Göz yaşlarım desen hüsrana alevlendi..!