MUTSUZ VE SON

MANOLYA

Yıllar sonra.deniz kenarında.otururken bankta.denizin karşısında.
Görmüştü onu dalgalanan saçlarıyla.

Ve konuşmaya başlamıştık biraz sonra.
Evlenmişti benden sonra.
İki çocuk bir kocayla.

Konuşmaya başladık manolya'yla.

-Görüyor musun manolya.
GELEN gemiyi?
Tıpkı yıllar önce bana geldiğin gibi.

Hala bugün gibi yaşıyorum gelişini.

+Peki sen şu GİDEN gemiyi görüyor musun Ata?

-Görüyorum manolya.

+Nasıl da kaybolup gidiyor dimi.
Tıpkı yıllar önce benden gittiğin gibi.

Ve ben acılarda boğularak unuttum gidişini.
Yani yıllar önce ben bu DENİZE gömdüm seni..!

BEKİR KAYNAKÇI