Zawgyi
က်င္းလင္ ရဲ႕တေန႔တာကေတာ့
အကိုျဖစ္သူနဲ႔ သငယ္ခ်င္း Roသမွ်
ထိုင္ၾကည့္ရတဲ့ဘဝ...
သူ႔အခ်စ္ေတြ ကေတာ့ တဖက္သက္သာ
စဥ္းစားရင္း ဝမ္းနည္းမူတို႔နဲ႔အတူ
ေ႐ွ႕က အတြဲကို မနာလိုျဖစ္ကာ
အျမင္ေတကပ္လာပါပီ...
ဟုတ္တယ္ မနက္လာလဲ
တခါေတြ႔ ေန႔လည္စာကိုလဲ
ေက်ာင္းလာစား ညေနေက်ာင္းဆင္း
ျပန္ေတာ့လဲ သူ႔ဆိုင္မွာေတြ႔
ဒါတင္မကေသး ေက်ာင္းပိတ္ရက္က်ေတာ့
ဒီလူကို ဆိုင္ေစာင့္ တဲ့ သူတို႔ၾက
ခ်ိန္းေတြ႔ၾကတယ္...
သူမ်ားေတFaေတမ်ား သာဟာခ်က္
ဟြန္႔ ငါ့FAဘဝႀကီးက ဆိုးဝါးခ်က္
ကြာျခားေနမူ႔ႀကီး...
"ေတာ္ေလာက္ၿပီ ထင္တယ္
ျပန္မယ္ စာလုပ္ရအံုးမွာ"
"Ok ျပန္ေတာ့မယ္ ဇီေလး
ဒီမွာ FAတေယာက္က ျပန္ခ်င္ပီတဲ့
အိမ္ေရာက္ရင္ဖုန္းေခၚလိုက္အံုးေနာ္"
"ဟုတ္ "
"ျပန္ပါမယ္ ဆို အရစ္ကို႐ွည္တယ္
လုပ္ထားၾကေပါ့ က်ေနာ္ အလွည့္က်
သိမယ္"
"ဟားဟား ေပါက္ေစ်းက ေပါက္ေစ်း
ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းပဲ ဟိုကျဖင့္
သူ႔သိေတာင္မသိပဲနဲ႔"
ပံုမွန္ဆို ျပန္ရန္ေတြ႔ေသာ
က်င္းလင္ က ဘာမွျပန္မေျပာပဲ
ဒီတိုင္းထြက္သြားေလသည္...
စိတ္ဆိုးသြားသည္လား...
ဇီက်ိန္း သူေျပာတာမ်ားလြန္သြားသလား
သူက ဒီတိုင္းစလိုက္တာပါ...
မနက္ျဖန္မွ ေခ်ာ့ရမယ္
မင္းရဲ႕ အခ်စ္ေရးမွာ ကံေကာင္းပါေစ
သငယ္ခ်င္း ေရ...
က်င္းလင္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဘသူနဲ႔မွ
မေတြ႔ခ်င္တာေၾကာင့္ အခန္းထဲ
တန္းဝင္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လိုက္ပီး
ေရပန္းေအာက္တြင္ ထိုင္ငိုမိေတာ့သည္...
................
က်င္းရီ အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း
ပါးျဖစ္သူက...
"မနက္ျဖန္က် အားလင္ ကို
ေက်ာင္းဆင္းရင္ ေဝ့ဝူ႐ွန္႔ ဆိုင္ကို
ေခၚခဲ့"
က်င္းရီ ေခါငြးညိမ့္လိုက္ကာ...
"ဟုတ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ပါး"
YOU ARE READING
အခွင့်သင့်တုန်း(အခြင့္သင့္တုန္း)😺
FanficUnicode /Zawgyi စစ်ကျွေး /ကျင်းလင် /ကျင်းရီ /ဇီကျန်း တောင်းပန်ပါတယ် ဘာမှမသိခဲ့လို့ (စစ်ကျွေး) ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော် က ချစ်ရသူ မို့ နားလည်ပေးမှာ ပါ (ကျင်းလင်) စစ္ေကြၽး /က်င္းလင္ /က်င္းရီ /ဇီက်န္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဘာမွမသိခဲ့လို႔ (စစ္ေကြၽး) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...
