The Brightest Star In The Sky (THE CHAMBER OF SECRETS #1) {COMPLETED}

Chapter 30

Kanina pa ako nandito sa likod ng backstage naka upo kinausap ko si Daru para mang hingi ng tulong hindi mismong sa loob nila medyo malayo ayos lang okay nato.
Hindi ko alam kung tapos na sila o hindi pa na sa limang oras na akong nag aantay panay ang tingin ko sa relo ko “Tapos na kaya yun?” tanong ko sa sarili ko nag antay pa ako ng 30 minutes pero wala pa din
“Wala naman kasi syang sinabi na pupunta siya tanga ka talaga Dia” bulong ko nagugutom na ako gusto kong lumabas muna para kumain pero hindi ko tinuloy dahil baka dumating siya. Nag hintay ulit ko ng 5 minutes pero wala pa din siya.naiiyak ako di dahil hindi siya dumating kundi dahil sa anak ko bawat segundo minuto at oras importante para sa anak ko. Tumayo ako at nag lakad di pa ako nakaka layo may nag salita

“I though you have something to tell me” malamig na sabi ng isang lalaki bumilis ang tibok ng puso ko. Inikot ako para tignan siya
“Now talk” naka titig siya sa akin na blangko ang Mukha “ah ahmmm can we sit down first?” sabi ko tumalikod siya at na unang umupo sumunod agad ako sakanya at umupo sa harap niya.

“Now talk as you can see busy akong tao Miss” sabi niya sa boring na paraan Medyo ouch sa Miss na part

Hindi ko alam kung paano ako mag umpisa mag kadikit ang palad ko kinakabahan talaga ako.
“Are you going to tal-“ pinutol ko ang sasabihin niya

“Sachzna” panimula ko “Sachzna Bernardio…. My daughter’s name” sabi ko habang naka tingin sa mata niya but he looks the same… expressionless
“Ahmmm she’s 10 years old kaka 10 niya lang ahmmmm”  di ko alam anong susunod kong sasabihin

“Oh so you only came here and want to talk me just to inform me that you have a daughter  and family now?” Inis na sabi niya. Binuksan ko ang bag ko at kinuha ang envelope pinatong ko sa lamesa at inurong sakanya

“Nandiyan ang litrato niya… She’s now in the Hospital” I bit my lower lip.
“She’s... she’s sick”  hindi niya kinuha ang litrato kaya ako ang nag bukas at nilabas ang mga pictures at inilarag sa harap niya.

“Sabi ng Doctor kailangan na niyang operahan.. As soon as possible” sabi ko kinagat ko ang ibabang labi ko para pigilan ang iyak ko nakita kong tinignan niya ang mga litrato ni Nana habang naka titig siya I saw his fist clench kaya kinabahan ako lalo
“Hin-hindi kami mag ka match ng Dugo She’s Type 0… kaya ang sabi ng Doctor baka… baka yung tatay ni Sachzna parehas” nahihirapan kong sabi naka tingin pa din siya sa picture kaya nag pa tuloy ako sa sinasabi ko
“I.. I search your name on Google nakita kong mag ka match kayo.. kaya pumunta ako agad nung nalaman kong may Fan meeting kayo, I... i grab that chance to talk to you” sabi ko nakita kong may tumulong luha sa mata niya kaya napaiyak ako

“Cody… my daughter needs you I’m…. I’m begging you help her” Pag mamakaawa ko tumayo ako at lumapit sakanya nagulat siya sa ginawa ko. I kneel… lumuhod ako sa harap niya.

“Nag mamakaawa ako sayo kailangan ng anak ko ang Bone marrow mo… kahit kahit konti lang” iyak ko naka tingin lang siya sa akin at puno ng galit at hinanakit ang mga mata niya

"Hindi ko kayang makita siya na nag aagaw buhay ulit. Hindi ko kaya. ang bata pa ng anak ko para sa mga ganong bagay" nanlalabo ang paningin ko dahil sa mga luha ko

“Why? Why are you doing this to me Dia” puno ng hinanakit na sabi niya.
“I’m sorry I’m sorry” na pa yuko ako dahil di ko siya kayang tignan

“Hin…hindi ko intensyon ma guluhin ka at mag pa kita sa’yo pero Cody yung anak ko… hindi ko na kayang makita siyang nag lalamas masok sa hospital” umiiling iling ako habang umiiyak“PUTA...DIA PUTANGINA PUTANGINA NAMAN ” for the first time in my life ngayon ko lang siyang narinig na nag taas ng boses Tumayo siya tumalikod…

“I’m sorry” hagulgol kong sabi

“Sorry? Sorry lang sasabihin mo sa akin? Tangina ilang taon Dia? Sampong taon mong tinago sakin tapos ngayon lalapit sa sa akin papakita mo yang Pag mumukha mo para sabihing tulungan kita… para… para sabihing nasa panganib ang buhay ng anak ko” umiiyak niyang sabi naka yuko pa din ako dahil hindi ko kaya.

“may anak ako putangina” nagulat ako ng hinagis niya ang base na naka display sa gilid “Ahhhhhhhh putangina” sigaw niya napa takip ako ng bunganga ko

Sa gilid ng mata ko nakita kong lumabas ang ibang member at staff gulat ang Mukha nila. Akmang lalapit sila pero may binulong si Nathan dahilan para maka Pasok sila.

“Tumayo ka diyan” He’s cold tone make my body shiver he’s scary.
“I said stand up Dia Amber” Malakas na sabi niya kaya tumayo ako pero naka yuko pa din

“why… why are you like that?” Tanong niya pero hindi ako sumagot.
“Anong ginawa ko sayo? Para gantuhin mo ko? Niloko ba kita? Tanong niya umiling ako bilang sagot
“Pinag buhatan ba kita ng kamay dati? Umiling ulit ako
“Then why? Why the duck are you like this?” sigaw niya kaya lalo akong naiyak
“Wag mo kong iniiyakan dahil Ikaw ang may kasalanan…. Kahit kahit di na lang ikaw eh kahit yung anak ko na lang sana” may pait na pagkakasabi niya. My heart clench inaasahan ko na to pero hindi ko alam na ganto pala ka sakit

“Sakit mong mahalin Tangina”
“Sana di na lang kita nakilala” Pag ka sabi niya ay tinalikuran niya ako. Tinignan ko siyang nag lalakad papalayo. Naka tayo lang ako na parang tanga.


Maya maya ay bumalik siya may bitbit na susi





“Bring me to her” sabi niya at nilagpasan ako