Naka upo ako ngayon sa tabi ng anak ko. While he’s in the sofa. He’s looking at his phone maybe his girlfriend texting him. Anyway ano namang pake ko? Tinignan ko ang anak ko na natutulog she looks so weak, I hate what I am seeing. Yumuko to kiss her hand.
Lumabas ako ng kwarto at naupo sa gilid para makahinga ng maluwag dahil di ko kayang nakikita ang anak ko sa ganong sitwasyon. Lumabas din siya at umupo sa tapat ng inuupuan ko.
“Where did you gave birth?” Bigla niyang tanong kaya nagulat ako I answer his question
“Dito din” sagot ko sakanya
“Ah- ahmmm is… is it hard?” Tanong niya ulit
“Ang alin? Mag buntis? Manganak o buhayin siya?” Patanong kong sagot sa Tanong niya
“All” He seems interested... pero alam kong hindi sa akin kundi sa anak namin. Kumirot ang dibdib ko dahil alam kong wala naman siyang paki sa akin.
“Mahirap lalo na nung first and second trimester. kung ano anong hinahanap kong Pag kain pero pinipigilan ko ang sarili ko….. Hindi naman masakit manganak mahirap lang mag labor mas mahirap yun dahil wala akong kasama noon” I still remember that day di ko na natawagan si Briget si Astrid o si Lili ng araw nayon dahil nag panic agad ako bumiti na lang may dumaang taxi at hinatid ako Dito.
“Where they are that time? I mean your friends and siblings”he ask.
“Nasa school silang lahat hindi ko agad na contact ang mga kaibigan ko dahil sa panic pero luckily may dumaan naman agad na taxi at hinatid ako dito” sagot ko sakanya.
“aren’t you scared?” he ask again this time I am looking at him “Scared? I don’t know maybe I am, maybe at first, I am. Dahil hindi ko alam kung paano ko siya bubuhayin noon. sarili ko nga hindi ko maalagaan magiging anak ko pa kaya? Pero as you can see nakayanan ko naman at kakayanin ko” sagot kong naka tingin sakanya he is staring at me too
“Did you regret? Regeret of not telling me about your pregnancy? About her?” may halong hinanakit na Tanong niya.
“Noong una oo. Ilang beses kitang pinuntahan sa BYC pero lagi kayong wala ilang buwan din kitang konontak pero cannot be reach ka. Bit I understand I cause you pain” I don’t know but I am always getting emotional everytime it doble cross on my mind. “lagi kong sinisisi sarili ko nun dami kong what ifs daming whys” sabi ko sakanya. Nakatingin pa rin ako sa mga mata niya nag iimagine na naman ba ako o hindi? Dahil may bakas ng lungkot at Pag sisisi ang mga blangko niyang mata kanina. But despite that pinag patuloy ko ang sinasabi ko
“Pero noon yun hind na ngayon. Dahil everytime I fear your name and your band sabi ko sa sarili ko “hmmmm worth it naman kaya ayos lang” may mga bagay kasi na akala natin hindi natin kayang bitawan pero Pag nakawala na mas magaan pala sa pakiramdam” sabi ko dahil totoo naman. Kinuyom niya ang kamo niya yung lungkot at pag sisisi sa mata niya ay napalitan ng galit naging blangko ulit ang mata niya. He’s about to say something when his phone started to ring
“Hello Jade”
“I’m sorry di ako natawag agad”
“Where are you?”
tumingin siya sa akin kaya umiwas ako ng tingin. Umalis siya at lumayo. Ang sakit pala alam kong may girlfriend na siya pero ang sakit kapag sa harap mo mismo. Nung sinagot niya ang tawag nag Iba ang ekpresyon ng Mukha niya. Yumuko ako “Para kay Nana Dia kay Nana lang wag kang umasa dahil wala na” bulong ko sa sarili ko.
Pumasok ako sa loob at umupo sa sofa
Binuksan ko ang phone ko at chineck ang mga message sa email and messenger
*MARUPOKPOK CHIXAS*
AstriDikamahal : How’s my inaanak? Is she fine now
LiLande : Tomorrow is her Transplant
Ano nga ulit yun @Diablo ?
AstriDikamahal : Ingrata ka talaga
BrigeTanga : ang ingay niyo mga
kingina
AstriDikamahal : Nahiya naman kami sa bunganga mo
LiLande : Ikaw lang TANGA dinamay mo pa ako pa bash mo nga yan Briget
Napatawa ako mag isa mga siraulo talaga tong mga to. After nun chineck ko ang Email at nakita kong nag message ang mga staff ko about sales at kung anong ganap sa mga café ko.
Pag tingin ko sa gilid nagulat ako dahil nandyan na pala siya at ang sama ng tingin Tangina nito ano nanaman ginawa ko Dito
“Nakakalig ba sinabi ng Boyfriend mo kaya tumatawa ka mag isa” parang naiinis na sabi niya kaya napa nganga ako Tangina pinag sasabi netong hatdog nato
“Ha?” Tanong ko
“ang sab-“ di niya natapos
“Hatdog” sabi ko kaya lalo niya akong tinaliman ng tingin pero syempre hindi ako mag papatalo
“Nakakalig naman talaga kasi sana Ikaw din” sabi ko. “What?” galit niyang Tanong pero umirap lang ako ng hindi pinapakita sakanya
“Dito ka na matulog sa sofa dun ako sa tabi ni Nana” sabi ko at tinignan niya ang upuan at binalik ang tingin sa akin”No diyan kana ako na dito” sabat niya “No ako na dyan” sabi ko at tumayo na para lumapit pero si tanga tumakbo at inupuan agad may sapak ata to eh
“Sabi ko ako dyan” turo ko sa inuupuan niya pero hindi niya ako pinansin kaya hinawakan ko ang braso niya at pinatayo “Abat sabing ako dyan eh” naiinis nako ha
nakikipag hilaan din siya nag aagawan kami ngayon hangang sa namali ang hakbang ko at natumba kaming dalawa
“Ayyyy” napapikit ako at tinkpan ang tenga ko dahil baka biglang magising si Nana.
Pag dilat ko ng mata ko naka patong ako sakanya. I can smell his mint breath hindi pa din siya nag babago ng mouth wash naka titig ako sa mga labi niya ng bigla siyang mag salita
“Just tell me if you want to kiss me” sabi niya kaya nanlaki ang mata ko at napa tayo agad
TANGA BOBO INGRATA INUTIL KA TALAG DIA
“Akala ko gusto mo ng kiss eh” nang aasar na sabi kiya kaya nilingon ko siya”Kapal ng mukha mo” sabi ko he smirk
“Tsk”
Lumabas ako at bumaba Tangina kape ayyy hindi tubig kailangan ko ng malamig na tubig tanginaaa ka Cody Min. Mamaya na lang ako babalik sa taas baka siya pa maging cause ng high blood ko
Pero one thing I am sure, my feelings for him didn’t change. I still love him… I didn’t stop anyway. I guess FIRST LOVE NEVER DIES
YOU ARE READING
The Brightest Star In The Sky (THE CHAMBER OF SECRETS #1) {COMPLETED}
FanficWhat does love from a far mean? They say Loving someone from afar doesn't mean waiting for them or projecting your desires onto another. It is an admiration and gratitude towards someone amazing, that is all. No expectations, no insecurities, no g...