Alas dos kami umalis ng bahay.
Sa kubo kami tumambay.
Ayaw daw muna niyang umuwi.
Mamaya na lang daw pagkahatid niya sa akin.
Pero nangako naman siyang hindi niya na gagawin yung kagabi.
Pinagpatuloy niya pa rin dito yung tulog niya.
Ako naman naglinis. Medyo magulo kasi.
Sa ngayon nandiyan na lahat ng parents nila dahil ang graduation ceremony ay sa Biyernes na.
Hindi siguro sila gaanong nagtatagal dito ngayon.
Halatang-halata sa kalat eh.
Haaay....
Parang mamimiss ko tong kubo.
Masisira to pag matagal mapapabayaan.
Hindi naman siguro nila to iiwan ng matagal.
Alas kuwatro nung dumating si Bea.
Tinext ko siya kanina nung papunta na kami dito.
Dinalhan niya ko ng pasalubong.
"Bakit ka naglinis?
You don't have to.
Ano ba tong si Jema!"
😅😅😅
Di ko siya pinansin.
Kumuha ako ng dalawang mangkok para sa dala niyang tokneneng.
Nilalagay ko na yung sawsawan.
"Kamusta naman siya?"
Kalalabas lang niya ng kuwarto.
Sinilip niya si Deanna.
"Okay naman. Dun pala siya nagstay sa kotse magdamag.
Dun sa kanto sa amin siya nagpark.
Nung tinawagan kita kagabi, kakasubok ko lang na tawagan siya nun.
Habang kausap kita, tinatry niya na pala akong tawagan.
Ayun..."
Nagkukuwento ako habang kinakain ko yung tokneneng.
Nilagay ko yon sa center table dito sa sala.
Pinagsasaluhan namin yung dala niya.
"Bea totoo ba na sa Manila ka na rin magstay?"
Tanong ko sa kanya.
"It depends."
🤔🤔🤔
Narinig ko na yun ah.
"Nakadepende rin ba yan sa akin?
Hahaha!!!"
Papunta na sana ako sa laugh trip sa joke ko pero naubo siya.
