HEAVEN'S HAVEN | COMPLETED

CHAPTER 7

"KAYA pala pamilyar ang mukha mo."

Natigilan ako nang marinig iyon kay Mrs. Fuertes. Napatingin din ako kay asungot na mukhang hindi mapakali.
"Ano pong ibig niyong sabihin?" tanong ko.

"Mga kabataan nga naman ngayon..." Bumuntonghininga si Mrs. Fuertes, hindi sinagot ang tanong ko.

"S-Sige po, Mrs. Fuertes, uuwi na po ako."

"Hindi! Dito ka lang muna, hija. Hintayin mo 'tong anak kong si Xianiel at ipapahatid kita sa bahay niyo."

Parehong nanlaki ang mga mata namin ni asungot nang marinig iyon.

"Mama..."

"Naku, kayo talagang mga kabataan kayo. Bakit hindi mo ihatid ang girlfriend mo, anak? Hahayaan mo bang umuwi nang mag-isa ang minamahal mo lalo pa't gabi na?" Itinulak ni Mrs. Fuertes si asungot sa akin.

T-Teka... girlfriend? A-Ako? Anong girlfriend? Paano niya nasabing katipan ko iyang asungot na iyan?! "Mrs. Fuertes, nagkakamali po yata kayo. H-Hindi ko po boyfriend iyang anak ninyo."

"Asus! Alam kong ikaw ang girlfriend niyan. Huwag na kayong mahiyang dalawa. Nakita ko sa cellphone ng anak ko 'yung picture mo."

Nanlaki ang mga mata ko. A-Anong picture? Bumaling ako kay asungot at doon itinuon ang atensyon. Maski siya ay gulat at kapareho kong nanlalaki ang mga mata.

"'Ma! Tama na! Sige na, ihahatid ko na siya!" Hinila na ako paalis ng asungot habang ang Mama niya ay panay pa rin ang imik. Hindi rin nakaiwas sa paningin ko ang namumulang mukha ng asungot.

"Tiyak na matutuwa ang Papa mo kapag nalaman niyang may girlfriend ka na, anak."

Matapos iyong sabihin ni Mrs. Fuertes ay napatigil sa paglalakad niya si asungot. Nanigas ang nakahawak niya sa aking kamay at matapos ang ilang segundo ay bumuntonghininga siya. Nagpatuloy ulit siya sa paglalakad habang tangan ako. Hindi ko naman magawang tumutol sa panghihila niya dahil biglang nag-iba ang awra niya. Natakot ako bigla. Animo'y may sinabing bagay si Mrs. Fuertes para dumilim ang awra ni asungot. Teka, ano daw ang pangalan ng lalaking 'to? Shanel?

Nang makarating kami sa kalsada ay nagkusa na siyang bitawan ako. "Hintayin mo 'ko. May tatawagan lang ako."

Napatango na lang ako. Iniwan niya ako sa pagkakatayo doon habang siya ay pumunta sa medyo malayo at inilabas ang cellphone sa bulsa. Hindi ko maiwasang magtaka sa ipinapakita niya ngayon. Ibang-iba sa mapang-asar, makulit, at palangiting asungot na nakilala ko. Mula nang mabanggit ang Papa niya'y nagkaganiyan na siya.

"Hello, 'Pa," imik nito habang ang cellphone ay nasa tainga. Medyo malayo man siya sa akin ay malinaw pa rin sa pandinig ko ang salita niya. Hindi ko tuloy naiwasang mapakinggan. "Nandito po ako sa resort. May meeting po kayo? Sige po, ibaba ko na 'to." Dinig ang matunog niyang buntonghininga.

Nang tumingin si asungot sa pwesto ko ay agad akong napaiwas ng tingin saka umehem. "K-Kahit hindi mo na ako ihatid, asungot este Shanel."

"Xianiel. Pero Axen na lang itawag mo sa 'kin."

"S-Sige, Axen." Nagsimula na ako sa paglalakad.

"Saan ka pupunta?"

Gulat akong napatigil sa paglalakad saka tumingin dito. "Uuwi na."

"Ihahatid kita, 'di ba?"

Bumuntonghininga ako. "Okay lang. Sanay naman na ako rito. Hindi naman dito tulad sa bayan na maraming tao na pwede kang gawan ng masama. Kokonti lang kami rito sa Anawan at kilala kong mababait ang mga tao rito."