ZORLA AŞK

3.Bölüm

İyi Okumalar... :)

"Ha, evet. Yeni matematik hocası diyorlardı, duymuştum. Nasıl biridir acaba ya ?"

"Valla duyduğuma göre acayip yakışıklı ve genç biriymiş."

Diye muzur bir ifadeyle konuşan Eda'ya üçümüz de kıkırdadık. O sırada açılan kapıyla tüm sınıfla birlikte ayaklandığımız da bugünkü bilmem kaçıncı şokumu yaşıyordum. Cidden bu kadar tesadüf fazla değil miydi ?

Ben hala ağzım açık, şaşkınlık dolu bir ifadeyle elinde kitap ve dosyalarla sınıfa gelen Koray'a şaşkınlıkla bakarken sınıf Koray'ın "oturabilirsiniz" komutuyla tekrar yerine oturdu. Deniz beni sandalyeme doğru çekip oturmamı sağlamasa ben hala ayakta dikilecektim. Ağzını kapat, ağzını. İç sesim tarafından da uyarıldıktan sonra silkelenerek kendime gelmeye çalıştım. Şaşkınlığımı fark eden Koray çaktırmadan alttan alttan sırıtarak bana baktıktan sonra gülümseyerek sınıfa döndü. 

"Merhaba arkadaşlar, ben yeni matematik hocanız Koray Karahan. Bir aksilik olmazsa bu dönem matematik derslerinde beraberiz. Sormak istediğiniz bir şey var mı ?"

Diyerek öğretmen masasının kenarına yaslanır gibi oturduğu sırada gözlerimi hala ondan çekemiyordum. Sanırım bunu beklemediğimden bu kadar şaşırmıştım. Şaşkınlığımı fark eden Deniz de kolumu dürtüp kulağıma yaklaştı.

"Ne o, dibin mi düştü ? Haklısın ama yakışıklı adam."

Kaşlarımı çatarak Deniz'e döndüğümde pişkin pişkin sırıtıyordu.

"Saçmalama !"

"Ah, pardon. Sen nişanlıydın değil mi ?"

"Deniz !"

Deniz sessizce kıkırdarken tekrar önüme döndüm. O sırada elini kaldıran Cansu'ya Koray hafifçe başını eğip söz hakkı verdiğinde Cansu sitemli bir ifadeyle,

"Hemen derse mi başlayacağız ?"

Diye sordu. Koray boğazından gülmeye dair bir ses çıkardığında kıvrılan dudaklarını ve kısılan gözlerini dikkatle izledim. Röntgenci misin ?  Ne alaka ya, saçmalama. Tm. İç ses !

Evet, iç sesimle baya baya kavga ediyordum. Kafayı filan sıyırmıyorum merak etmeyin, iç sesimle sık sık konuşur, tartışırım.

"Bu ders sizlerle tanışmak isterim. Ha ama geri kalırız, derse başlayalım diyorsanız...?"

"Yok hocam, yok ! Geri kalmayız, yeterince ilerideyiz bence, tanışabiliriz !"

Diyen Mete'nin aniden atılmasına karşı sınıftan kahkaha sesleri yükselmişti. 

"Tamam şampiyon sakin, tanışacağız !"

Diye gülerek ayaklanan Koray ellerini ceplerine yerleştirip göz gezdirmeye başladı.

"Şöyle sıradan başlayalım o zaman. Evet ?"

Diyerek sağ tarafta oturan en ön sırada ki kızlara baktı. Kızlar dirseklerini sıraya koyup çenelerini de avuç içine yerleştirmiş bir şekilde gülümseyerek Koray'ı izliyorlardı. Bütün kızların dibi düşmüştü. Ayıp değil miydi, içine düşselerdi ? Kıskandın. Ne ! Kuru iftira ! Hala kıskanıyorsun. Kıskanmıyorum ! Bal gibi de kıskandın ;) Hayır ya alakası yok ! Şimdi bizim nişanlı olduğumuzu illa öğrenecekler ya, sahte bir nişanlılıkta olsa ayıp yani... Ondan şey ettim. Tabi tabi, aynen. Söyle o zaman şimdi herkese ? Ne, şimdi mi ? Hayır, hiç zamanı değil.

"Eda, ben. Çok memnun oldum hocam."

"Bende Eda."

"Şimdi daha da memnun oldum."