|102|

1.8K 293 3
                                    

[Unicode]

ဟယ်ရှင်းချွမ်ဟာ အလုပ်ကိစ္စတွေအတွက် အလုပ်များနေရပြန်ပါပြီ။
စေတနာ့ဝန်ထမ်းအလုပ်အပေါ် အထူးပြုတဲ့ကျူတာကိုတောင်၊ ပိုက်ဆံပေးပြီး အိမ်ခေါ်ထားသေးတယ်။
ဟယ်ရှင်းလျန်နဲ့ ဟန်ချုံးဟာ အိမ်ကကျူတာကိုတွေ့လိုက်တိုင်း၊ ကျူရှင်ပြေးတက်ရတဲ့ဘဝကိုတောင် ပြန်မြင်ယောင်မိသေး။

ဟယ်ရှင်းချွမ်က အမြဲညနေစောင်းမှ၊ အိမ်ပြန်ရောက်လာတယ်။ ပင်ပန်းမှုဒဏ်ကြောင့်၊ ကျောတောင် မမတ်နိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။

လက်ဆွဲအိတ်ကို ပစ်တင်ပြီးတိုင်း၊ အသေကောင်လို ဆိုဖာပေါ်လဲကျလာလေ့ရှိတယ်။

"အစ်ကိုရှင်းချွမ်...ရေအရင်ချိုးလိုက်ပါလား? ရှင်းလျန်က...ရေနွေးစပ်ထားပေးတယ်"

"အင်း...ငါ..."

ဟန်ချုံးက ကြောင်တောင်တောင်လေး မတ်တပ်ရပ်နေရင်း...တစ်စထက်တစ်စပိတ်ကျလာတဲ့ ဟယ်ရှင်းချွမ်မျက်ခွံတွေကိုပဲ မြင်နေရပါတယ်။

"ရှင်းလျန်နဲ့ပဲ ရေအရင်ချိုးနှင့်လိုက်တော့။ သူ့ကို ငါနှိုးလိုက်မယ်"
ယန်ထန်က ဟန်ချုံးကိုကယ်တင်လိုက်တယ်။

ဟန်ချုံး အခန်းထဲပြေးဝင်သွားခါမှ၊ ဟယ်ရှင်းချွမ်ကို လှုပ်နှိုးလိုက်တယ်။

ဟယ်ရှင်းချွမ်က မျက်လုံးတော့ပြန်ပွင့်လာပါတယ်။
သို့သော်လည်း ထဖို့အားရှိဟန်မပေါ်ဘူး၊ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်ပေးလာကာ
"ငါ့ကိုချီ"

...

အဖျားကျစေတဲ့ကပ်ခွါလေးကို ဟယ်ရှင်းချွမ်နှဖူးပေါ် ကပ်တင်ပေးလိုက်တယ်။
ထို့နောက်မှာတော့၊ ဖန်ကျင်းဇီဆီ 'ခွင့်တိုင်စာ'ကိုပို့တယ်။ ပြန်စာကို စောင့်မနေတော့ပါဘူး၊ ဖုန်းကိုဘေးတင်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သာတက်လာခဲ့တယ်။

ဖြူလေးဟာ သူ့ကိုယ်သူဖျားနေမှန်းတောင် မသိရှာဘူး။ အပူချိန်တွေက မြင့်တက်နေပြီး၊ စောင်လေးခြုံကာ ကွေးကွေးလေးဖြစ်နေလျက်။

"ထန်ကော..."

"ဘာဖြစ်လို့လဲ? ရေသောက်ချင်လို့လား?"

ဟယ်ရှင်းချွမ်က ခေါင်းခါပြတယ်။
ယန်ထန့်ကို ဖက်တွယ်လာကာ...အရုပ်ပျောက်မှာစိုးရိမ်နေတဲ့ ခပ်ဆိုးဆိုးကလေးငယ်လေးအလားပင်။

Hedgehog And Tiger [Myanmar Translation]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora