Bir "Shizaya" Hikayesi (Yaoi)

Bölüm 15 - Sevmek Utanmamaktır

Bu bölümün okuru: Yangire-Chan

*Shizuo  Heiwajima*

Hayır.

Ona güveniyorum.

Ne olursa olsun, kalbimin en derinlerinden Izaya'ya inanıyorum!

Deponun dışında bulduğum otomat sanki benim için konulmuş gibi tatlı tatlı duruyordu, insan dayanamıyor. İçeride Kabuto piçi benim dedikodumu yaparken ağır adımlarla içeri girdim.

Beni görünce Izaya'nın gözleri resmen ışıldamıştı. Yerde kesilmiş ipler ve ayağı kırılmış bir sandalye vardı. Durumu anlamaya her şey yeterdi fakat bunlar umrumda değildi.

Izaya beni görünce mutlu olmuştu ve gözleri parlamıştı. Fakat bense aynı şeyleri hissedemedim ve gözlerim filan parlamadı. Öylece Izaya'ya bakıp içimden geçen hissin artmasına izin verdim. Sonra bakışlarımı ne yapacağımı bekleyen adamlara çevirdim.

Shizuo: Kabuto hanginiz?

Adam pişkin pişkin gülümseyip bir adım öne çıktı.

Kabuto: Shizuo görüşmeye-

Cümlesini bitirmeden kafasına elimdeki otomatı attım.

Yere çakılması ile birlikte civarındaki herkes telaşlanmıştı ve ellerindeki silahları düz tutmaya çalışmaya başlamışlardı. Sanki beklerim de.

Arada bir dönüp Izaya'ya bakıyordum, ve gözlerindeki gururu ve sevinci, özellikle kurtulmuşluk hissini görünce daha da kafayı yiyordum...

Onu...

Izaya'mı kim bu küçük hale düşürebilir?!

Öfke bedenimi kaplarkan intikam dediğiniz o şey de tomurcuklarını göstermeye başlamıştı. O hayır, ona sadece ben zarar verebilirim! Adamların birini tutup diğerine vururken yaptığımın mecaz anlamlı olmadığını bilmek beni daha da tatmin ediyordu. Hepsinin ebesini belirledikten sonra yavaşça ayağa kalkan Kabuto'ya baktım.

Shizuo: Teme...

Kabuto: Hayal kırıklığına uğradım Shizuo... Yumuşağın teki çıkacağını kim bilebilirdi...

Dediklerini umursamadan tek elimle yakasını kavradım ve benim boyumun hizzasına gelene kadar onu yukarı kaldırdım.

BAM!

Hayatımda attığım en sağlam yumruktu herhalde. Kabuto, Izaya'nın sırtını yasladığı duvara yapışırken Izaya dalga geçer bir ifade ile Kabuto'yu süzdü. Kabuto hala içinde mermi kalmamış silahını tüm gücü ile sıkıyordu, diğer eli kendi altında kalmıştı. Izaya ayağa kalkma çabalarındaydı.

Shizuo: Kendini zorlama.

Ellerimi ceplerime koyduktan sonra yaptığım işten gurur duyarak boynumu kaldırdım ve yerde oturmuş kıkırdayarak bana bakan, ölümüne dövülmüş Izaya'ya baktım.

Izaya: Prensim diye boynuna atlamamamı istediğine emin misin?

Güldüm.

Shizuo: Şimdi değil.

Yanına gidip diz çöktüm ve onunla aynı seviyeye gelip suratını yakından inceledim. Ebesini sikmişlerdi.