AİLEM

0,4

YAZARDAN

Almila hastaneden çıktıktan sonra herkes onun gidişine üzülmüştü.

Tamam belki bu kadar kısa sürede ona bağlanmaları yanlıştı ama sanki o kız onların ölen kardeşleriymiş gibi hissetmişlerdi.

Boran Almila'nın gitmesine izin verdiği için pişman olmuştu bile.

Hepsinin içinde Almila'ya karşı bir şeyler olmuştu sanki Almila onlara hem çok yakın hem çok uzak biriymiş gibi.

Almila hastaneden çıktıktan sonra otobüs durağına kadar yürüdü.

TDaksiye binecek kadar keriz değildi sonuçta otobüste takside aynı yere seni götürüyordu evet taksi biraz erken götürüyordu ama zaten Almila yolcukları severdi o yüzden onun için bu sıkıntı değildi bir diğer fark takside rahatsınız ama otobüste insanlarla resmen akraba oluyorsunuz ama para açısından otobüs her zaman bir numaraydı.

Almila durakta otobüse bindikten sonra kulaklığını çıkarıp müzik dinleyecekti ki çantasını hastanede unttuğunu fark etti.

Fazla takılmadı buna sonra gidip alırdı.

Almila otobüste ayakta olduğu için ayağı ağrımaya başlamıştı ama şu an acı onu rahatlatıyordu acıyı hissetmek istiyordu öyle ki canının acısından bugün yaşadığı her şeyi unutsun.

Hala inanamıyordu.

Serkan onla oynamıştı sonra pişkin pişkin bunu tüm okulun ortasında söylemişti.

üstüne üslük Serkan onu aldatmıştı da.

Babası ise tanımadığı insanların yanında ona vurmuştu tanımadığı insanlar onu korumuştu .

Tanıdığı insanlar bunu yapmazken bir yabancının yapması onu üzmüştü kırmıştı.

Kerem'in ailesi Kerem küçükken ölmüştü.

Kerem yetimhanede büyümüştü bir parkta Almila ağlarken Kerem onun yanına gelip onunla konuşmuştu 'Acaba onun ailesi de mi yok ondan mı ağlıyor' diye düşünmüştü.

sonra Almila'ya "Üzülme onlar bizi izliyor ve seviyor" demişti.

Almila Kerem konuşmayana kadar onun yanına geldiğini bile anlamamıştı sonra Kerem'e bakıp "Kim bizi izliyor?" dedi.

Kerem ailen dedi.

Almila bir umut etrafına baktı ama kimse yoktu hava iyiyce bozuluyordu birazdan yağmur yağacaktı ama onlar hala parkta oturmuş konuşuyorlardı.

Almila ile Kerem o gün yağmurun altında oturup uzun bir süre konuştuktan sonra arkadaş olmuşlardı henüz 8 yaşındaydılar ama birbirleriye kan kardeş bile olmuşlardı ve birbirlerine sözler vermişlerdi.

Kerem Almila'ya 'seni o aileden alacam ama önce ben ayrı bir eve çıkacam' demişti Almila ise sadece gülümsemişti.

Kerem'in dediği gibi olmuştu ayrı bir eve çıkmıştı ama geceleri yetimhaneye gidiyordu bu evi Almila için tutmuştu.

Onun daha fazla üzülmesini o ailenin yanında kalmasını istemiyordu.

Kerem Almilay'ı olmamış kardeşi gibi seviyordu.

Almila arada eve geliyordu ama orda kalmıyordu biliyordu eve gitmezse babasının ona neler yapacağını o yüzden sadece gündüzleri okuldan sonra oraya gidiyordu.

Kerem ile biraz eğlendikten sonra çıkıyorlardı ikiside.

Kerem bir cafelerde garsonluk yapıyordu boş zamanlarında o yüzden para sıkıntısı fazla yoktu.

Almilada çalışmak istemişti ama Kerem buna izin vermemişti.

Serkan'ın yaptığı hala Kerem'in aklına yatmıyordu ama Kerem Serkan'ın öyle bir şerefsizik yapacağını tahmin ediyordu.

Almila için karışmıyordu çünkü Almila Serkan'a değer veriyordu onunlayken gözleri parlıyordu o yüzden sabrediyordu.

Bugün Almila okuldan çıktıktan sonra Kerem sınıfa gitmişti.

Serkanı böyle mutlu görünce dayanamamış onu dövmüştü sonra da okuldan 2 hafta uzaklaştırma cezası almıştı.

Almila Keremle yaşadığı eve gelip içeri girince Kerem gidip Almilaya sarılmıştı.

Onu çok merak etmişti.

" Ne oldu niye hastanedeydin bu kaşının hali ne ?!" sorularını ard arda sıralayınca Almila tebesüm edip Kerem'e her şeyi anlattı.

"Bu sefer o adamı öldürecem nasıl sana tokat atar hem de sen hastanedeyken bu nasıl baba lan hiç mi merak etmedi seni neyin olduğunu niye hastaneye geldiğini sormadı mı?!" dedi sinirle Kerem.

Almila Kerem'e bakıp "Ya Kerem otur şuraya boş ver o adamı beni de merak bir şeyim yok iyiyim."dedi.

Kerem Almilaya bakıp "tamam ama bir daha dikkatli ol burda bir kardeşinin olduğunu unutma " Almila güldü o sırada Almila'nın beşiktaş zil sesi odayı doldurdu.

Arayan ismi görünce şaşırdı.

Arayan Boran'dı.

Telefonu açıp "Alo" dedi Boran "Alo Almila çantanı unutmuştun hastanede istersen konum at sana getireyim"dedi .

Almila "Hayır hayır boşuna zahmet etmeyin ben yarın uğrayıp sizden alırım"dedi.

Boran "tamam o zaman yarın bizim evin konumunu sana atarım oraya gelirsin" dedi.

Almila "tamam" deyip telefonu kapattı.

Boran Almila'nın sunduğu fikirle hemen kabul etti işine gelirdi çünkü Almila fark etmeden Baturay saç telini almıştı DNA testi yapacaktı sonuç pozitifse Almilayı asla o aileye bırakmayacaktı ve o aileyi yaptıklarından dolayı pişman edecekti.

Ama Boran'ın kafasına takılan bir şey vardı 17 yıl önce onlara kardeşlerinin öldüğünü söylemişlerdi eğer sonuç pozitif çıkarsa o hastaneyi de doktorları da hemşireleri de süründürecekti.

Boran abileri ve kardeşleriyle olan grubuna bugün yaşananları yazdı ve abileri buugün yurt dışından döneceklerini söylediler yarın galiba tüm aile uzun bir süreden sonra bir arada olacaktı.

O sırada yarın yaşayacaklarından habersiz Almila Kerem ile uyuyordu .

EVETTT! BEN GELDİM SİZE BİR SÜPRİZ YAPIP BÖLÜM ATTIM BİRAZ KISA OLDU AMA OLSUN ARKADAŞLAR BANA ACİL ERKEK İSİMLERİ SÖYLEYİN KUZENLERİN İSİMLERİYOK BCDSBNCDJKDSJCK

YARDIMINIZA İHTİYAÇ VAR YANİ ANLAYACAĞANIZ BEĞENİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN VE ŞUNU DA EKLEMEK İSTİYORUM ŞİMDİDEN 300 OKUMA ALMIŞ KİTAP BENCE İYİ BİR YERLERE GELECEK BU KİTAPM SİZİN DESTEKLERİNİZLE :)

UYKUMMMM VAR BEN UYUMAYA GİDİYORUM HERKESE İYİ GECELER....