Chapter II

256 7 0
                                    

Sorry readers kung ang bagal kong mag UD . Exams week kasi eh . Pero gayunpaman , nagpapasalamat talaga ako sa inyo dahil mai nagbabasa rin naman pala ng story ko . Thankyouu po :))

Iya’s POV

Gusto niyo na ba talagang malaman kung paano kami nagkakilala ni Parekoy ? Sige na nga , ikukwento ko na :)

*Flashback*

2nd year palang kami noon nung unang maging magkatext si Reyian and Kurt . Remember Reyian ? Isa sa mga pinaka bestfriend ko  .

July 6 , 2011 

“ Iya ! “ eto naman si Reyian maka sigaw naman tong si Reyian , wagas . dalawang tao lang naman pagitan namin

“ Oh baket ? Anong problema ? “

“ Hinihingi lang naman po ni Kurt # mo “

0________0

“ Haaaaa ? Anooooo ?  Si Kurt Kaizer Ong ? Yung gwapong nakita ko kahapon ? Hinihinge number ko ?

“ Andami naming tanong eh . Ano ? Ibibigay ko ba o hinde ?

“ Ano ka ba . Bigay mo na , dali ! “ excited ko talagang sagot . 

Simula nun , parang hindi ko na mabilang ang kung ilang beses ko tiningnan yung cellphone ko . Parang kada minute yata tumitingin ako eh . Pero mabuti naman at nka text agad siya .

Naging araw-araw kaming magka text , magkausap at madalas rin kaming magkasama . Nagkaroon na nga kami ng tawagan na ’ Parekoy ’ at hanggang sa dumating ang araw na nag iba ang pagtibok ng puso ko sa kanya . 

Hindi nalang basta kapatid o bestfriend . Mahal ko na siya higit sa alam kong labis at sobra . Kaya nga hindi ko pinapansin yung mga nagpapakita ng motibo sa akin eh kasi umaasa akong baka agustuhan niya rin ako . Pero parang ang labo . Hindi pa niya kasi alam yung nararamdaman ko sa kanya eh . Natatakot kasi akong mawala siya . Kumbaga , I value our friendship more than this stupid heart of mine that beats abnormally . ( woot . ano daw ? Nosebleed men . XD )

Oh diba ang drama ? Saklap talaga nang kwento naming eh . Pero gayunpaman , Masaya ako na nagging parte siya nang buhay ko . Hindi lang kmi basta magkaibigan . BESTFRIENDS kasi kami . Oh diba ? May bestfriend akong gwapo ? Bwahaha :DD

*End of Flashback*

At andito na nga kami ngayon sa paborito naming kainan ni Kurt. Kung mkapag order naman to . Wagas ! Palibhasa ang takawtakaw . Piis -_-

 “  Parekoy , bakit mo nga ba ako gusting maka-usap? “    

“ Para mag pa libre . Hehe . “ lokong to . magpapa libre ang naman pala .    

“ Ah ganon ? Sige , asahan mong ito na ang huli nating pagkikita . Hmp ! “ kainis naman to .    

“ Eto naman . Joke ang yun no . Gusto ka kasi Makita nila mommy . Dumating sila kahapon eh .“ parang nanlaki ang mga mata ko nung narinig ko yun . Close kasi kami ng mommy niya .    

“ Oh talaga ? Sige . Miss ko na din naman siya eh . Punta nalang ako sa inyo bukas after school . “  

“ Hindi , sabay ka na lang sa akin pauwi bukas . Kaya wag ka na magdala ng sasakyan para wala ka nang balikan . Hintayin nalang kita . “       

Ilang saglit ay natapos na rin kaming kumain kaya bumalik na kami sa school para kunin ang sasakyan ko para mka uwi na din ako .

Meet my PAREKOY :)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon