Destined to be Apart

2

Cold Winds

Abala ang mga tao sa school dahil papalaput na ang christmas party sa buong paaralan, naghahanda sila ng iba't ibang booth dahil io-open nila ang school sa araw ng program upang makapasok ang mga estudyante sa ibang paaralan.

Ang bilis ng araw ngayon magtatapos na naman ang taon at bubungad ang panibagong taon at mga pagsubok sa buhay.

Nandito ako ngayon sa classroom katatapos imeeting ang mga classmates ko para sa gagawin naming booth, at ang majority ng lahat ay ang photo booth, marami na daw kasing mga gumawa ng booth about sweets and other foods for christmas.

Ang purpose ng aming booth is to give them a remembrance that once in their lives they experience that kind of special moment as a photograph.

Nagdaan ang mga araw at ang ibang booth ay ready na para sa napakalaking program na magaganap sa school even us ay handa na rin, may mga camera naman yung iba samin kaya settled na. Habang inaayos namin at sinusubukan ang camera ay may mga lalaking huminto sa may pwesto namin,

" kailangan niyo ba ng tulong girls?" Tanong nung mayabang na lalaki, ponang ikutan ko siya ng mata bago ko sila hinarap

" We don't need your help, Mr. TRAVIESO" pandidiin ko sa huling pangalan niya and gave them my big fake smile.

Umalis na ako roon at pumwesto sa harap ng camera at kumukuha ng magandang anggulo nang may biglang umakbay sakin at diniretso ako sa may harap at nagulat ako sa sumunod na nangyari

" can you take a picture of us for remembrance" sabi nito sa isa kong kagrupo alinlangan itong lumingon sakin, inilingan ko siya ngunit dahil sa takot niya sa mga ito wala na siyang nagawa.

Hindi ako makangiti dahil di ko gusto ang mga nangyayari

" ngingiti ka o hahalikan kita" bulong nito sa tenga ko kaya agad akong napangiti sa camera at tumawa ito ng mahina kumabog ang dibdib ko sa halakhak na iyon, bakit ba pati pagtawa nito iba ang pakiramdamko?

. Pagkatapos nun ay kinuha niya ang nadevelop ng picture at tinitigan iyon saglit bago ako kinindatan, cringe.

Nakakapagod ang araw na ito kaya pagsapit sa oras ng uwianay nag ayos na ako kaagad dahil gusto ko na makauwi at magpahinga.

Dahil bukas ay mas magiging busy na lahat sa kani kanilang mga tungkulin. Palabas na ako ng gate ng may asungot na namang nakaaligid, nilampasan ko siyang nakatayo at derederetso lang ako sa waiting shed, timing nga naman oh konti lang ang tao sa paligid at may sari sarili pa silang mundo

" hey, wait for me!" Sambit niya at inilang hakbang lang ang pagitan namin at hinablot niya ang aking braso ngunit hinid iyon ganon kalakas.

" Ano ba? Bakit mo ba ako sinusundan?" Sigaw ko sa mukha niya at dahil sa inis ko ay tinadyakan ko ang paa niya kaya nabitawan niya ako

" Aray! What the hell!" Sigaw nito at ininda ang sakit sa paa niya, inirapan ko na lamang siya at tinalikuran.

Pinara ko yung dumaang jeep kaso punuan lahat kaya no choice kundi maghintay, ngunit pagabi na at wala pang jeep puro punuan.

Baka nag aalala na sila nanay dahil mukhang gagabihin ako neto habang naghihintay ay may humintong sasakyan sa harapan ko at bumaba ang bintana nito at dumungaw ang asungot na Travieso,

" Get in Miss Ojeda, mukhang wala ng jeep and I don't want to leave you here alone when I can send you home" sambit nito at ngisi sakin.

Dahil mukha namang tama siya ay wala na akong nagawa kundi ang sumakay, kahit na ayaw ko sana ay ayoko namang magabihan pa sa pag hihintay roonna mag isa.