KELEBEK // FİNAL

#10#

(bölüm düzenlendi)

Siyahın ağzından

Arabayı çalıştırıp mahalleden çıktım. Ana caddeye çıkınca gaza biraz daha yüklenip şirkete doğru sürmeye başladım.

"Siyah ..."

Gözümü yoldan ayırmadan mırıldandım.

"Efendim."

"Bişi dicem!"

Yan gözle ona bakıp tekrar yola döndüm.

"Söyle ."

"Ben dün beybaba ve Miran'ın konuşmasına şahit oldum. Bizden önceki ikizler işten çıkarılmasını sağlamışlar. Ve şuan işsiz."

"Evet Beyaz biliyorum. Sadede gel artık.!"

"Off işte kendisi mimarmış bizim şirkete mimarlık şeyi ya onu işe alamazmısın? Hem okul hemde şirket zorlanırsın yardımcı olabilir sana."

Biraz durdum. Haklıydı. Benim bildiklerim in 10 katını falan biliyordu. En azından yabancı biri yerine tanıdık biri olması benimde işime gelirdi.

" İlgileneceğim! "

Beyaz gülümseyerek kafasını salladı. Arabayı şirketin otoparkına bırakıp şirkete girdim..

Zaten tanındığı mız için bazıları şaşırarak bakarken bazılarıda selam veriyordu.

Yeni yüzlere gözlerimi kısarak baktım. Biz gelmeden haber gelmiş olması lazımdı.

Asansörün önüne gelince düğmesine bastım. 12.kata basıp bekledim. Beyaz benim giydiğim kıyafetlerin beyaz olanlarını giymiş soğuktan kızarmış burnu ile etrafı izliyordu.

Daha önce hiç şirkete gelmemişti. İzin vermemiştim. Bu ortama girerse bir daha çıkamaz diye korkup gelmesine hep engel olmuştum.

Asansör durunca ilk ben arkamdan Beyaz indi. Serkan Pamir in asistanı koşarak yanımıza geldi.

"Hoşgeldiniz Siyah hanım, Beyaz hanım odalarınız hazır efendim. Avukatınız gerekli bilgiyi verdi şirkete herkesin haberi var."

"Tamam bana son bir yılda yapılan proje dosyalarını hepsini toplayıp getir. Yılık kar zarar tablosu onlarıda getir. Birde benden sonra işe alınan kişilerin dosyasını istiyorum."

"Tabi efendim!"

Asistan yanımızdan uzaklaşınca büyük harflerle adımın yazdığı odaya doğru yürüdüm. Parmak izi mi okutup kapının açılmasını bekledim. Ses gelince kapı kolunu indirip odaya girdim.

Odaya kısa bir göz gezdirdim. Herşey istediğim gibi düzenlenmişti. Masaya doğru yürüyüp çantamı bıraktım. Beyaz hala odayı süzüyordu.

"Senin odan yan tarafta ismin  yazılı, şifre var kapıda onu gir sonrada cihaza parmak izini okut sürekli şifre girmek zorunda kalma."

"Tamam, peki ben ne yapıcam burda. Yani işim ne?."

"Şuan lık çok zorlamıyacağım seni. Arada birkaç dosya gönderip onları tarihlere göre düzenlemeni isterim. bazı dosyaları bilgisayar a geçirmeni falan. İş öğrenene kadar bu şekilde devam edicek, ha ben onları yapmam diyorsan genel müdürün yanına git sana ne yapman gerektiğini söylesin. "

Beyaz kocaman açtığı gözleri ile bana bakıyordu. Ne var ben bu şirkete adım atığım gibi ağzıma sıçılmıştı. Küçük işler verdim en azından ona. Bana verdikleri işi ona versem şirkete bir daha adım atmaz.

" Hiç öyle bakma bu en kolayı. Hadi şimdi geç odana  Merve sana birkaç dosya  vericek ne yapman gerektiğini de söyler, birde asistan istiyormusun.? "