FALLING IN LOVE WITH A STRANGER

Chapter 19

Tahimik lang ako at tinitimpi ang galit sa kaniya. Sino siya para pagsabihan niya ako ng ganon, hindi na siya ang girlfriend ni Nathan she is the past and now I am the present. She is no right to dictate me kung ano ang dapat kung gawin.

" Bakit ko naman siya lalayuan? Eh, hindi kanaman niya ka ano-ano at maslalo pang hindi kana niya girlfriend. You are his EX-GIRLFRIEND"  mas binigkas ko ng maayos ang salitang ex girlfriend para malaman niya na wala na siya sa buhay niya.

We are looking to each other. Hindi siya nakapag-salita. "Ano ba talaga ang pakay mo sakin?" Daritsyo ko sa kaniya.

"I will be honest to you, habang maaga pa lumayo kana sa kaniya. Hindi ka deserving para sa kanya." Walang prino-prinong sabi niya.

" At sino ang deserving para sa kaniya, IKAW? Alam mo, kung wala naman palang sense ang mga sasabihin mo mabuti pang umalis nalang ako dito." Tumayo na ako at kinuha ang gamit na dali ko para umalis na. Naka isang hakbang na ako ng may sinabi siya.

"Kahit ba kapahamakan mo ang nakataya? Hindi kita dini-dictate kung ano ang dapat mong gawin, I'm just giving a warning para hindi ka naman nagmumukang walang alam." Anong ibig niyang sabihin? Liningon ko siya. "Ohh, Thanks for the reminder" nginitian ko siya ng sarcastic.

Wala akong paki kung ano ang ibig niyang sabihin. Ginagawa niya lang iyon para mag hiwalay na kami ni Nathan. Obvious namang may gusto pa siya kay Nathan.

Nakalabas na ako ng coffee shop at humanap ng taxi para pumunta na sa mall. Mag pa-5 pm narin naman. Te-next ko na si Chloe na papunta na ako at doon nalang kami magkikita-kita sa labas ng mall.

Pagkarating ko sa mall kita ko na kaagad ang mga kaibigan ko na naguusap-usap. Binayaran ko na ang driver at siyaka bumaba na.

"Hey, kanina pa kayo nandito?? Sorry talaga na tagalan." Hinging pasensiya ko sa kanila.

"It's okay, tara pasok na tayo. I'm so excited to buy new dress" gigil na sabi ni Mea. Sa aming lahat siya ang mahilig mag shopping. Walang kapaguran sa kaniya ang mag shopping.

Nagtitingin tingin kami sa bawat shop at sa bawat shop na iyon ay pinapasukan namin. Marami ng napili si Mea, habang ako naman ay may isa palang na pili. Hindi naman kasi ako mahilig mag shopping, mostly yung mommy ko ang bumibili ng mga gamit ko. Hindi ako katulad ng ibang bata na masyadong materialistic o isang beses lang gamitin ang mga damit.

Tinuruan naman ako ng parents ko na kung pano maging thankful sa mga bagay na mayroon ako, parating pinapaalala sa akin ni mommy na ang swerte ko raw dahil may mga gamit akong magaganda habang ang iba ay halos wala ng maisuot kaya yung mga naluma ng mga gamit ko ay dinonate sa mga bahay ampunan. 

Nag lilibot ako mag isa sa isang shop dito sa mall ng may nagustuhan akong damit. Linapitan ko yon pero bago ko pa makuha may naka una na sa akin. "Ahm, excuse me pwede sa akin nalang yan? Kukunin ko na kasi sana kaso na unahan mo ko eh."  Hindi ko makilala ang lalaking naka hawak sa dress na nagustuhan ko. Lumingon ito at nabigla ako, si Kris lang pala.

"Para kanino yan? Pwedeng sakin nalang?" Paki usap ko sa kaniya.

"Oh Sam ikaw pala, but I'm sorry may ipagbibigyan kase ako eh." Kahit ayaw kung i-give up yung dress na iyon, tumango nalang ako. Umalis na ako ako at hinanap sina Mea. Nakita ko naman kaagad sila. Nawalan na ako ng ganang mag shopping pagod narin ako.

"Guys kaina na tayo nagugutom na ako." Pag aaya sa amin ni Joy.

Sa aming lahat si Joy talaga ang madaling magutom at madali ring ma bored.

Napili naming kumain sa korean restaurant dito sa loob ng mall. Naka pag order na kami ng tinanong ako ji Chloe tungkol sa kung ano ang pinag-usapan namin ni Karina.

"By the way, anong pinag-usapan nyo? May feelings pa ba siya para kay Nathan?" Tanong niya sa akin.

" I don't know, but pinagsabihan niya akong layuan ko daw si Nathan" kweninto ko sa kanila lahat ng pinag usapan namin. Nanggigil naman si Mea sa mga sinabi sa akin ni Karina. Hindi naman ako nag paapekto sa mga sinabi niya sa akin. Malaki ang tiwala ko kay Nathan.

Pagkatapos naming kumain sumabay nalang ako kay Chloe pauwi. Magkasing village lang din naman kami.

"Thanks, Chloe. Bye" humalik ako sa pisngi niya para mag paalam na sa kanya.

Nakapasok na ako sa bahay namin ng masalubong ko ang mom ko at ng daddy ko. "Hi mom, hi dad." Hinalikan ko silang dalawa sa pisngi.

"Ija, nag dinner ka naba?" Tanong sa akin ng daddy ko habang hinahalikan sa noo. "Done na po dad. Kasama ko yung mga friends ko kumain." Pag amin ko sa kanila.

Nalaman na din ng dad ko na kami na ni Nathan okay lang naman sa kaniya basta wag lang pabayaan ang pag-aaral. Kahit hindi niya pa nakikita si Nathan sa personal ay alam kung kilala na niya ito dahil na rin sa mga magulang niya na kaibigan din pala ni mommy. 

Hindi ko na malayan na naka sunod pala sa amin ang dalawa naming yaya na may dala-dalang maleta. Tiningnan ko iyon at napansin iyon ni mom. " We're going to Malaysia. We have a conference doon. 2 days lang naman kung gusto mong sumama hintayin ka namin." Pagpapaliwanag ni mom.

Alam niya naman hindi ako makakasama dahil may pasok pa ako but she try to ask me parin. Wala naman akong nararamdamang pagkukulang galing sa kanila at naintindihan ko naman kung bat nila ginagawa ito.

"Mom it's okay lang. I can manage myself here. Enjoy your conference there and don't forget my pasalubong " I hug my mom and dad to say goodbye.

"Ingat kayo mom and dad" umakyat na ako sa kwarto ko at tiyaka naligo narin para pagkatapos kong gumawa ng mga school works ay maka tulog na rin ako kaagad.

I'm doing my assignment ng naka receive ako ng message.

Shock I forgot to send a message for Nathan. Kaagad kung binuksan yung phone ko at hindi nga ako nag kamali si Nathan ang nag text.

"Na saan kana? Naka uwi kanaba?" I know na nag-aalala na iyon. So tinawagan ko nalang siya.

"Hi babe, I'm sorry. I forgot, naligo pa kasi ako and I'm doing my homework now." Pagpapaliwanag ko sa kanya. "How about where are you?" Tanong ko sa kaniya.

"I'm here outside your house. It's your mom and dad's here?" Bakiy siya nandito. Pumunta ako sa bintana at tiningnan siya kung nangdiyan ba talaga siya. And he is right nandito nga siya. Nag mamadali akong nag bihis ng shorts and a white shirts. I bring a jocket pero hindi ko iyon isinuot. Bumaba na ako at paglabas ko sa kwarto ko ay naka patay na ang mga ilaw at ang mga kasambahay ay nasa sarili na nilang kwarto.

Nag paalam naman ako sa guard namin na lalabas lang ng sandali.

" Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko kay Nathan.

"Anjan ba ang parents mo?" Tanong niya ulit sa akin.

"Wala umalis sila. Bakit?"

"Let's go. Come with me may pupuntahan tayo." Sumakay na ako sa sasakyan niya.