စားဖို့မှုးလေးရဲ့မာနရှင်ကိုကို... (အပိုင်း၁၅)
ကင်ပေါက်ရေး........ပေါက်စလေးရေ
အော်..ဘယ်လို့ဖြစ်နေတာလည်လူကြီးရယ်ပြီးပါပြီ
သူ့ပေါက်စလေးပြီးလို့ဆင်လာပုံကိုကြည်လိုက်တာဂျောင်ကုနှလုံးတွေအေးခဲပီကျောက်ရုပ်လို့ရပ်နေတယ်
လူကြီးထယ်ယောင်သုံးလေးခါခေါ်မှထူးလာတယ်
အော်ကလေး....
ဘာကလေးလည်...သေချာကြည်အုန်းလူကိုကလေးလိုခေါ်လိုက်ကင်ပေါက်လို့ခေါ်လိုကိနဲ့
ဆွဲဖြဲမိတော့မယ်....ခင်ဗျားမျက်နှာကြီးကို
အော်မျက်နှာဘဲဖြဲခင်တာလာကလေးက
ကျွန်တော်ကမျက်နှာမဖြဲလို့ဘာဖြဲရမှာလည်...
ခင်ဗျားကြီးနော်ဘူးတဲ့အကြောင်းတွေမပါလာနဲ့
ကိုယ်မပြောပါဘူးကိုယ်ပြောတာကအကျီကိုဖြဲမှာလားလို့....ဒါနဲ့ကလေးကအရမ်းလှနေတယ်
မလွန်လွန်းဘူးလားလှရတာအပင်ပန်းတိုင်း...ဟင်...ပြွတ်ပြွတ်
ရာ...နှာဘူးကောင်ကြီးဘူးပြန်ပြီ....လိုက်တော့ဘူးခင်ဗျားကြီးနောက်ကို
ဒါဆိုလည်အိမ်မှာဘဲ....second timeလေးကိုလုပ်လိုက်ကြရအောင်
ဂျောင်ကုထယ်ယောင်ကိုပွေ့ချီဖို့အလုပ်...အဆိုးလေးကပြေးနေတာတန်းရော
ဘာလုပ်နေတာလည့အမြန်လာလေးပါတီနောက်ကျအုန်းမယ်
အဲဖင်ကဘာလိုထွက်နေရတာလည်...ဖင်ဖထွက်လာတဲ့ဘောင်းဘီရှာဝယ်ပေးရမယ်...အပြင်ထွက်ရင်ဝတ်ဖို့
ငါ့အပိုင်လေးကိုငါ့ကလွဲရင်ဘယ်သူ့မှမကြည်ရအောင်
လူကြီးမတ်တပ်ရပ်သေနေလာမလာဘဲဘာလုပ်နေလည်ထယ်ယောင်အော်မှပြေးလာတယ်
နှစ်ယောက်လုံးပါတီရောက်တော့သူ့ဟာလေးကိုဘဲကြည်နေကြတယ်
စိတ်မရှည်ဘူးအကုန်လုံးကိုမီးထည့်ဖုတ်မိတော့မယ်
ထယ်ယောင်ခါးလေးကိုလှမ်းဖက်ပြီသူ့ရင်ခွင့်ထဲခေါ်လေးကိုမှီစေလိုက်တယ်
