စားဖို့မှူးလေးရဲ့မာနရှင်ကိုကို.. (အပိုင်း၅)
ဂျောင်ကားထဲရောက်တောထယ်ယောင်နားနီးကပ်သွားပြီမေ့နေတဲ့သူ့ကိုဘယ်လို့အပြစ်မျိုးပေးရင်ကောင်းမလည်း
ထယ်ယောင်ကားမှန်နဲ့ကပ်နေပြီ....ကြောပ်လို့နီးနီးလေးရောက်လာတယ်
ဘာပြန်ယူရင်ကောင်းမလည်....ဟင်ကင်ပေါက်စ
ထယ်ယောင်ဘောင်းဘီအိတ်ထဲကစုပ်လုံးလေးကိုဆွဲထုတ်ပြီဂျောင်ကုပါစပ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်
အ.....အဲဒါယူ
အဲဒါကျွန်တော်ကြိုက်တဲ့အရာမေ့သွားလို့တောင်းပန်တဲ့အနေနဲ့ပေးတာ
ဂျောင်ကုစုပ်လုံးကိုကြည်ပြီ...ဟားဟား.. ဟားဟား
ငါ့ကိုကလေးထင်နေလာ
အဲဆိုလည်လိုက်တော့ဘူးဗျားဆင်းတယ်ထယ်ယောင်ကားတံခါးဖွင့်တော့ဂျောင်ကုလှမ်းဆွဲလိုက်နေပါအုန်းကင်ပေါက်စရယ်စိတ်ကြီးဘဲ
ခွင့်လွှတ်တယ်
ပြီးတာဘဲ
ဂျောင်ကုကားလေးကသူ့မိဘအိမ်ကိုရောက်ရှိလာတယ်
ထယ်ယောင်ပါစပ်ဟောင်းသွားတယ်အိမ်လာနန်းတော်လားမကွဲဘူးကြီးကျယ်ခန်းနားတာ
ကင်ပေါက်စဆင်းခဲ့လေ
ကျွန်တော်ကင်ပေါက်စမဟုတ်ဘူးနော်
ဒါဆိုပေါက်စလာမပေါက်စလာကိုယ်ကိုပြရဲ့လာ
ခင်ဗျား....
ဟုတ်တယ်လေအဲဒါလေးကြည်မှသိမှာပေါ့...ဘယ်လို့လည်ပြရဲလာ
ထယ်ယောင်ရှက်ပြီ...ေဂျာင်ကုလက်မောင်ကိုဆွဲကိုက်ရော...အ...အာ...ကင်ပေါက်စ
ဟဲခြံထဲမှာဘာဖြစ်နေကြတာလည်
ထယ်ယောင်အသံကြားလို့ဂျောင်ကုကိုကိုက်တာရပ်လိုက်တာ
ဘာဖြစ်ရမလည်းမာမီရယ်ကျွန်တော်ရဲ့ကင်ပေါက်စလေးကစိတ်ကောက်နေတာ
ဟဲဘယ်မှာကင်ပေါက်စဂျောင်ကု
ဒီမှာလေးထယ်ယောင်ခါးကိုဆွဲဖက်ပြီ...ဒါကျွန်တော်ရဲ့အချစ်ပေါက်စလေး
