'' မယ္ရီခရစၥမတ္ ''
ဘုရားေက်ာင္းဝန္းထဲက ခရစ္စမတ္သစ္ပင္ေဘးမွာ ကေလးေတြ ဟစ္ေႂကြးရင္း ေပ်ာ္ပါးကစားေနၾကတယ္။ေကာင္းကင္ႀကီးက အမွတ္တရႀကဲခ်လိဳက္တဲ့ ႏွင္းမႈန္ေလးေတြက ေလေတြၾကား တလြင့္တေမွ်ာ။
အေအးပိုတဲ့ေဒသမို႔ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနသမွ် လူေတြတိုင္း အေႏြးထည္ထူထူေတြ ဝတ္ထားၾကတယ္။
အိမ္ေတြတိုင္းမွာေတာ့ မီးေရာင္စုံတန္းေတြ ဆင္ထားၾကတာမို႔ ဒီညက လွလွပပေလးေလးရွိေနတယ္။ဘုရားေက်ာင္းအေနာက္ဘက္က ခုံတန္းအပုေလးေပၚထိုင္ေနတဲ့ ေရွာင္က်န့္က သူ႕ေရွ႕က မီးပုံဆီ ထင္းေခ်ာင္းတခ်ိဳ႕ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။သူ႕ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ ရိေပၚကေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာ သူလုပ္သမွ် ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္။
ညအေမွာင္ထဲ သူတို႔မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ မီးပုံဆီက မီးေရာင္က ထင္ဟပ္လ်က္။ေရွာင္က်န့္နဲ႕ ဘာစကားမွမေျပာျဖစ္ေသးတဲ့ ရိေပၚက ေကာင္းကင္ဆီ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ၾကယ္ေတြက ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ။
ရွင္သန္လာခဲ့တဲ့ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ ၾကယ္ေတြကို ေငးၾကည့္ဖို႔ရာ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမရွိဖူးခဲ့။ၿမိဳ႕ျပမွာ ရွိခဲ့တဲ့ ဝမ္ရိေပၚက အေတာ္မွ အလုပ္ေတြမ်ားခဲ့တဲ့ပုံေပၚပါတယ္။
'' ၾကယ္ၾကည့္ရတာ ႀကိဳက္တာလား ရိေပၚက ''
'' အင္း... လူေတြ ေသၿပီးတဲ့အခါ ၾကယ္ျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ ေနရာ ႀကိဳေ႐ြးေနတာပါ ''
'' ရိေပၚ ''
စတင္တဲ့စကားအေၾကာင္းအရာက မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာမို႔ ေရွာင္က်န့္ မ်က္ခုံးေတြ ေကြးလိုက္မိတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ ထိုးၿပီး ေပးခဲ့တဲ့ သိုးေမႊးဦးထုတ္ေလးေစာင္းထားတဲ့ ရိေပၚက သူ႕ဆီၾကည့္လာၿပီး ရယ္ျပတယ္။ က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ေတာ့ ရိေပၚရဲ႕ မ်က္ဝန္းေအာက္ေတြက ညိုမွိုင္းမွိုင္း။
'' မယ္ရီခရစၥမတ္ပါ ရိေပၚ ''
ဘုရားေက်ာင္းဆီ မလာခင္ ညေနအခ်ိန္တည္းက ႀကိဳးစားလုပ္လာခဲ့တဲ့ cup cake ေလးေတြ အစီအရီထည့္ထားတဲ့ ဘူးေလးကို ေရွာင္က်န့္ ရိေပၚဆီကမ္းေပးရင္း ေျပာတယ္။
YOU ARE READING
𝑜𝑛𝑐𝑒 𝑢𝑝𝑜𝑛 𝑖𝑛 𝑐ℎ𝑢𝑟𝑐ℎ [ Completed ]
Fanfiction𝘖𝘯𝘤𝘦 𝘶𝘱𝘰𝘯 𝘪𝘯 𝘤𝘩𝘶𝘳𝘤𝘩,𝘵𝘸𝘰 𝘣𝘰𝘺𝘴 𝘮𝘦𝘵 𝘦𝘢𝘤𝘩 𝘰𝘵𝘩𝘦𝘳.