All the love, H

2

"Ik dacht dat je deze wel terug wou hebben" zegt hij en houdt mijn boekje omhoog.

Ik grijp naar het boekje maar net voordat ik het te pakken heb doet hij zijn arm naar achter waardoor ik misgrijp. Waardoor hij moet grijnzen.

"Haal die grijns van je gezicht man" zeg ik geïrriteerd terwijl ik de moed om het boekje te krijgen al heb opgegeven.

"Je hebt er toch niet in gelezen he?" vraag ik dan en hij schud nee.

"Mag ik hem terug?"

"Op een voorwaarde" zegt hij plagerig.

"Wat!?"

"Een kusje" grijnst hij.

"No way" zeg ik een beetje lacherig. Hij is zo irritant, maar stiekem ook wel leuk.

"Dan krijg je hem niet terug" plaagt hij.

"Oke fine" zeg ik en plant heel snel een kusje op zijn wang.

"Was dat nou zo moeilijk?" Lacht hij en ik lach ook.

"Wat?" Vraag ik als hij een tijdje naar me staart.

"Wat?" Lacht hij.

"Waarom kijk je zo?"

"Ohh niks" lacht hij. "Hoe heet je eigenlijk?" Vraagt hij.

"Denise" zeg ik met een verlegen glimlach.

"Harry" glimlacht hij.

"Harry het was heel gezellig maar ik moet echt gaan anders kom ik weer te laat" lach ik.

"Doei Denise" zegt hij nog en ik loop naar mijn les natuurkunde.. Yukk.

"Wat is het smoesje deze keer?" Zegt de leraar als ik 5 minuten na de bel binnen kom gelopen.

"U gelooft het niet opeens was er een eenhoorn" begin ik en de leraar moet lachen. Gelukkig maakt hij er nooit zo'n probleem van als ik te laat ben en kan ik wel met mijn smoesjes lachen.

Tijdens de les staar ik wat uit het raam. Ik hoop zo dat die 'Harry' niet in mijn boekje gelezen heeft. Ik bedoel, ja er staat onzin in. Dat is wat ik iedereen vertel. Maar eigenlijk staan er hele persoonlijke dingen in.. dingen die niemand weet. Dingen die ik niet wil dat iemand weet. Denise no stress als hij zegt dat hij het niet heeft gelezen heeft hij het niet gelezen. Maar ondanks die gedachten ben ik bang voor het ergste.

De bel gaat en ik pak mijn boeken op en loop het lokaal uit. Ik loop de aula in en plof bij Joyce en Niall aan de tafel.

"Helleu" zeg ik vrolijk.

"Hey" zeggen Niall en Joyce in koor.

"Jullie worden met de dag enger" lach ik en hun twee lachen ook.

Niall en Joyce zijn allebei mijn beste vrienden en sinds kort hebben ze iets. Ze zijn best schattig samen maar soms is het zo irritant. Ik heb echt een vriendje nodig lach ik in mezelf.

"Hoeveel uur heb je nog?" Vraagt Joyce dan.

"Uhm 2 volgens mij"

"HA ik 1" zegt Joyce plagend.

"Shut up" lach ik.

Na een tijdje gaat de bel wat betekent dat de pauze is afgelopen. Ik heb nu samen met Joyce wiskunde en daarna nog geschiedenis.

"Urgh we zijn nog niet binnen en die man kijkt ons nu al kwaad aan" zegt Joyce half lachend. De leraar van wiskunde heeft echt de grooste hekel aan ons.

"Met zijn poephoofd" lach ik en lachend gaan we achterin de klas zitten.

*2 lesuren later*

Ik gooi mijn boeken in mijn kluisje, pak de boeken die ik nodig heb en trek mijn jas aan. Als ik klaar ben loop ik terug naar het station. Haal nog even starbucks en wacht op de trein.

Als de trein is aangekomen ga ik op dezelfde plek als vanmorgen zitten en haal mijn boekje uit mijn tas en begin te schrijven.

"Wat is dat met jou en je boekje?" Een stem die ik eerder vandaag heb gehoord komt weer tegenover me zitten.