7

307 9 0
                                    

"Wat is er?" Hij kijkt me bezorgd aan.

"N-nee niks" zeg ik zacht.

"Deed ik wat verkeerd?"

"Nee echt niet" zeg ik met een zwakke glimlach.

"Oke" hij geeft me een kleine glimlach en een kus op mijn wang.

Hij schuift wat van me weg en kijkt naar zijn handen.

"Hey het lag echt niet aan jou" zeg ik en ik krijg een zwakke glimlach. "Ik denk dat het beter is als ik ga" zeg ik dan en sta op. Als ik bijna bij de deur ben voel ik een hand mijn pols grijpen.

"Don't go"

Ik draai me om en kijk in twee smekende ogen die niet willen dat ik ga.

"Alsjeblieft" zegt hij dan zacht en plant een kusje op mijn voorhoofd.

"Oke dan" zeg ik overdreven waar door hij moet lachen.

Veel tijd aan Harry's engels hebben we niet besteed. We liggen op zijn bed en we staren beide wat naar het plafound.

"Wil je me wat vertellen over je vader?" begin ik dan. Maar Harry blijft even stil.

"Het hoeft ni-"

"Jawel" onderbreekt hij me.

Ik draai op mijn zij zodat ik naar hem kan kijken.

"Mijn vader was, nouhja tamelijk verslaafd aan alcohol" begint hij. Ik herken mezelf nu al een beetje in Harry.

"Vroeger was er nooit iets aan de hand, we gingen samen voetballen, samen gitaarspelen. Maar toen overleed zijn broer.. mijn oom dus" gaat hij verder.

"Mijn vader was heel close met zijn broer, en had het daar heel moeilijk mee dus ging hij drinken." Ik kijk Harry aandachtig aan. "Dingen gingen steeds slechter tussen mij en mijn vader, ik wou niet dat hij dronk, ik wou mijn vader terug snap je?" zegt hij en ik knik.

"We kregen op een avond flinke ruzie, toen is hij weggegaan. Uiteindelijk bleek dat hij naar een café was gegaan"

"Diezelfde nacht werden we gebelt, dat d-dat" ik zie dat Harry het moeilijk heeft met dit te vertellen.

"Ik snap het al" zeg ik met een zwakke glimlach om Harry de pijn te besparen om de woorden uit zijn mond te krijgen.

"Ik wou gewoon, gewoon gedag kunnen zeggen" een traan rolt over zijn wang.

"Door mij is hij die avond gaan drinken"

"Hey het is niet joun schuld Harry!" zeg ik snel en veeg een traan van zijn wang.

"Ik wil gewoon nog een keer met hem praten zoals het vroeger was" zegt hij zacht.

"Ik snap je" zeg ik zacht en kruip dichter tegen hem aan.

"Wil je vannacht bij me blijven?" Vraagt hij zacht. Even twijfel ik en dan knik ik.

"Dan sms ik even mam" zeg ik en hij knikt. Ik stuur naar mam dat ik bij Joyce blijf slapen en leg mijn telefoon weer aan de kant.

"Wil je iets voor me spelen?" Zeg ik als ik de gitaar zie staan.

"Sure" glimlacht hij. Hij gaat recht op zitten en pakt de gitaar op zijn schoot.

Hij slaat het eerste akkoord aan en begint zachtjes te zingen.

"There's a lighting in your eyes i can't deny.."

Bij de eerste zin krijg ik al kippenvel.

______
Kunnen jullie plzz voten dat zou echt veel voor me betekenen :)

All the love, HWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu