Unwanted (COMPLETED)

chapter 9

Alam mo ba yung  feeling na iniwan ka sa ere, yung  taong dapat na nadyan sana sa tabi mo,ay bigla nalang di nagpakita at nagparamdam.

    Ace is not talking to me , he don't even text me or call me. He didn't even at me ,on my birthday. Naninibago ako sa lahat,sya kasi yung  inaasahan kung makikinig sa nga rants ko , sya yung  taong gusto kung makausap ngayon, pero diko magawa dahil di na ito nagpakita sakin.

Tungkol naman sa engagement kuno, I don't know how to react. Kyle jade didn't approach me after that party of mine , di ko din naman in expect eh, siguro ayaw talaga nya sakin o sa  engagement naming, ayaw ko naman din pero I can't say no to my parents.

I can't say no to them, dahil ito ang first time na parang proud ito sakin.

I can't just say no to them, ito yong hinihintay ko na panahon, na tratuhin nila akong  anak.

Siguro sa iba iisipin na naging tanga na ako, para lang matanggap ako kailangan Kung isakripisyo kaligayahan ko.

Freedom ,I don't think so I can have that, siguro mabibilanggo ako sa isang relasyong di ko naman ginusto, pero  ito lang ang tanging paraan maging proud naman sila sakin at itrato nila akong anak.

Right now ,I'm in my room. Reading some books , its so boring today ayaw ko din lumabas baka makita ko naman mga  kapatid ko, baka  mabwesit pa yun  sakin.

Its 5pm ng napagdesisyonan kung lumabas na ng kwarto at kumain, when I read books di ko talaga ito binalik sa lalagyan pag diko pa tapos basahin.

I eat dinner, gutom na kasi ako, ayaw ko kasabay parents ko at kuyas ko as if gusto nila akong kasama ng nga yun. Dali-dali akong  kumain baka  maabutan ako ng nga yun. I almost done when kuya Nathan come in , in the kitchen, he seem shock when he see me eating. Gusto ko sya tignan pero natakot ako, ayokong makarinig ngayon ng masasakit na salita, ayoko pang ma feel na out of place ako sa pamamahay at sa pamilyang ito.

Ouh nandito ka pala Denis, hinanap ka ni mommy kanina, dito ka lang pala mahahanap sa kusina, sarcastic na pagkakasabi ni kuya Nathan.

Di ko pinansin ang sinabi nito ,nagtungo ito sa may ref at may kinuha dun, tumayo na ako at nagligpit ng pinagkainan ko. I wash the dishes and go to my room.

Ganun lage nangyayari sa buhay ko, palaging binabara , palaging pinagagalitan pag diko ginawa gusto nila, they not even give me an allowance,pinutol nila gusto daw nila maging  independent ako , para kung sakaling may asawa na ako alam ko na gagawin. They even enroll me on cooking lesson, as if di ako marunong magluto, pano  nila malaman na marunong ako eh, nakapukos sila sa mga kuya ko. Pero sinunod ko parin , para sakin naman din yun  eh, ayoko ng gulo gusto ko tahimik nalang lahat.

Kyle approach me once nung NASA school ako,he even brought me on fancy restaurant , we talk a little tapos hinatid na ako into, di na nasundan ang  pangyayaring iyon.

Ace naman I don't know as an na yung  taong yun,. Nawala lang ito na parang bola. Sa pagkakatanda ko wala naman akong  ginawang kasama di to , maayos naman ang nga paguusap namin. Siguro di ako gusto nun, I like him that much, he is the ideal guy, he have everything that every woman may fall, pero nawala yong pagkagusto ko sa kanya dahil ng iwan ito. Aaminin ko wala itong responsibilidad sakin pero akala ko kasi kaibigan ang turing  into sakin, ganun ba kahirap sabihin na aalis ako, dun ako pupunta, di muna tayo magkikita nga ganun ba . in expect ko na magtext ito sakin pero wala, lagi naman ito open sa facebook. Chinat ko to pero nalang reply sineen lang.

I feel bad, siguro hanggang dun nalang siguro ang pagsasama namin, I don't hate him from leaving me behind, I'm just confuse, why he leave me? Why can't tell me where he going, para naman di ako mag alala ng todo. Alam ko na saglit lang ang pinagsamahan naming, pero I'll treasure all of those , dahil bago yun sakin, every time kasama ko sya may nalalaman akong  bago, I like his company, he can make you laugh, make you smile, he can make you forget  your problem, his jolly, pero lahat ng yun ay past na na dapat kalimutan. I need to see the future, I need to plan  everything , di magiging madali ito sakin , lalo na ngayon na back to zero na naman ako.

Walang kaibigan, walang kakampi at may nadagdag pa na problematic yung  kasal ko na paparating.

Okay lang naman kahit sino imaging asawa ko basta makita ko lang na proud yung  parents ko sakin okay na ako sa ganun.

Life sucks, I can tell, I deserve a freedom, love and anything ,pero para bang ang hirap ibigay sakin ang mga yun. Simple lang ang gusto ko , makita nila na andito ako, kailangan ng atensyon ng mga magulang, kailangan ng kapatid na mag-aalaga sakin pag maysakit ako.

Life is really complicated isn't it??

In a short time I can say I'm happy.

Wala na , gusto ko nalang matapos

Pasok , eskwela  at bahay din naman lage kung ginagawa pag bored basa ng libro, o di kayay laro ng uno kahit ako lang mag-isa.

My room is my comfort zone,