Loving You is a Losing Game [Ken Suson]

Chapter 22

Ken's PoV

"They'll not obey you. Ako lang" nakangiting sabi ni Kath kaya lalo akong pumiglas sa pagkakahawak nitong dalawang lalaki sakin. Sht I didn't see this coming

Akala ko hindi nila sasaktan si Yuna. But...binalik ko ang tingin ko sa baba...hindi na sya makatayo shutek!

"Ikaw ang magsabi! Patigilan mo na!"

"No. Yun ang usapan. 3 hours or she's dead"

Akmang lalabas na ko para bumaba pero mas hinigpitan ng dalawang lalaki ang hawak sakin. "Tatandaan ko yang mga mukha nyo" pagbabanta ko sakanila.

"Kath!"

She just smiled at binalik na ang tingin sa baba. Sht! Sht! Parang nag eenjoy pa sya habang nahihirapan si Yuna!!!!

"Bitaw!" Tiningnan ko ng masama ang mga lalaking nakahawak sakin pero parang wala silang naririnig. "T*ng*na nyo sabing bitaw ehhh!!!"

"Don't waste your energy. Kailangan mo yan bukas" tiningnan ko ng matalim si Kath dahil sa sinabi nya.

"Fck u" Gritting my teeth. Wala akong magawa! Ang lakas ng mga nakahawak saken!

"I'm your older sister, Ken"

"Pakyu!!!!"

---

Yuna's PoV

Hindi ko na maidilat yung mata ko dahil sa sakit. I can't even feel my body right now. Nararamdaman ko lang yung impact ng bawat sipa sa akin. Papatayin ba talaga nila ko?

'Akala ko ba matapang ka ha?'

'Akala ko ba matapang ka ha?'

'Akala ko ba matapang ka ha?'

Paulit ulit kong naririnig si Ken sa tenga ko. Sinabi nya yan sakin kagabi.

I tried to move, his words always making me motivated. Parang nawala yung sakit na nararamdaman ko. But before I even move, hinila na ako sa buhok nitong lalaki pataas at hinarap ako sakanya. I'm hanging right now, hindi ko na maramdaman yung anit ko.

"Game over, young lady" he said kaya ibinukas ko ang mata ko. He's smiling kaya I smiled too, sweetly.

"Yes. Game over" Sabi ko. I looked at him straight in the eye, sharply and added "for you"

Before he even say a word, I lift my right hand, holding a knife and cut his throat. Yes, I cut his throat. This is the only way, I want to survive.

Nagsitalsikan sa mukha ko ang dugo at bumagsak ako sa damuhan. Hindi ko na ininda ang sakit ng katawan at sama ng tyan ko dahil sa ginawa ko. Tumakbo ako agad at inalala ang daan.

I looked up at the timer when I reached the end. 30 seconds

I thought I won. But no. Pagbaba ko ng tingin ko, maraming lalaki sa harap ko, nakahilera at nakatutok ang mga baril sa akin. Nanghihina na ko, wala na akong lakas lumaban kaya napapikit nalang ako.

I waited for them to shoot me but a loud beep made me open my eyes. "Congratulations, Yuna Klein." I looked up and saw Ate Kath smiling at me.

I looked at Ken. He's emotionless

Parang nagjelly ang paa ko nung ibaba nung mga lalaki ang baril nila at nagsitakbuhan sa akin. Nakahiga na ako sa damuhan at wala akong maramdamang kahit ano. Parang nawala na ako sa katinuan. Nakikita ko si Zack "mam Yuna"