Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝙏𝙪𝙧: 𝙛𝙡𝙪𝙛𝙛
𝙇𝙪𝙩𝙛𝙚𝙣 𝙤𝙮 𝙫𝙚 𝙛𝙞𝙠𝙞𝙧𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣𝙞𝙯𝙞 𝙗𝙚𝙡𝙞𝙧𝙩𝙞𝙣 𝙖𝙨𝙠𝙡𝙖𝙧𝙞𝙢
SENİN KOLLARINDA BAŞLAYAN SABAHLARA, BİTEN GECELERE DOYAMADIM HÂLÂ ...
Y/n beyaz önlüğünü koşarken hızlıca giydi, topuklu ayakkabıları hastane koridorlarını inletiyordu. Sızlayan ayaklarıyla koşarken kendine küfretti içinden. Bu topuklu ayakkabıları hangi akılla giymişti ki?
Acilin önüne geldiğinde epilepsi krizi geçiren 13 yaşlarındaki oğlan çocuğuna ilk müdahaleyi başarılı bir şekilde yaptı. İşi bittiğinde kendini yorgunlukla odasındaki koltuğuna bıraktı. Kalbindeki hız daha yavaş yavaş geçiyordu. Çok korkmuştu s/r saçlı kadın. Küçücük çocuktu sonuçta, kimse küçük bir çocuğa bir şey olmasını istemezdi.
Y/n buydu işte. Büyük bir hastanede çalışan Doktor Y/n S/n. Küçüklükten beri hayali olan mesleği yapıyordu. İnsanların hayatını kurtarmaktı tek amacı bu hayatta. Hiçbir zaman pişman olmamıştı mesleğinden.
ω
2 hafta sonra:
Gülümsemeyle uğurladı yaşlı hastasını, genç doktor. Yorulmuştu ama bunu sorun etmiyordu. Asistanı kapıya doğru gitti ve diğer hastanın ismini seslendi.
Soğumuş kahvesini yudumlayan y/n içeri giren adama -hastasına- baktı. Sarı dikenli saçları, gergin bir şekilde kırmızı gözlerine iyice baktı. Yapılı bir vücudu vardı. Spor yaptığı belliydi.
Boğazını temizledi genç doktor ve hastanın ismini sordu oturmasını rica ederken.
Adam gergin bir şekilde koltuğa otururken cevap verdi.
"Bakugou Katsuki."
Hafif bir tebessüm veren y/n kendi ismini başhetti yakışıklı adama.
"Şikayetiniz nedir?" diye sordu y/n.
Adam kemikli ellerini kulaklarına götürdü ve genç doktora doğru baktı.
"Özgünlüğüm yüzünden duyma yetimi kaybediyorum. Ben bir kahramanım duymadan nasıl işimi yapacağım, buna bir çözüm bulmalısın."
Bakugou sinirle konuşmuştu. Sanki kulaklarına nefret doluydu duymayı bırakmak üzere oldukları için.
Y/n anlayışla başını salladı. "Siz" değil de "sen" demesi ilgisini çekmişti ama çok takılmamıştı aklına. Daha ilk dakikadan normal olmadığını -yani herkesten farklı olduğunu- anlamıştı.
