wolfgang | hyunjin ff ✔

üçüncü bölüm | kabul etmek

İyi Okumalar ✨ | Wolfgang 🐺

Kim Young'un Gözünden :

"Beni dinle Young!"

Onu umursamadan odama girdiğimde çok beklemeden peşimden gelmişti."Sen bizi dinledin mi?! Söyle Alice o sikik kurtların teklifini kabul ederken bizi dinledin mi?!" Yüz yüze geldiğimizde dudaklarını birbirine bastırarak kafasını hızla iki yana salladı."Anlamıyorsun! Başka çaremiz yok! Beomgyu orada ölebilirdi tamam mı? O sen de olabilirdin! Ya da ben ya da Vien ya da Yeonjun! Ama en önemlisi birimizden biri orada ölebilirdi anlıyor musun? Kurtların yardımına ihtiyacımız var!" Kızgın değildi. Aksine kendisini açıklamak adına bağırıyordu.

Ama gözüm dönmüştü bir kere. Sinirden hiçbir şey göremiyordum ki. Gözlerimi yuvarlayarak histerik bir kahkaha attım."Şu işe bak! O alfa ile alakan ne bilmiyorum ama Alice Kim o şerefsize yakın olmak istiyorsan sürümüzü kullanma! Böyle aptal bahanelerde üretme çünkü biz kendimizi koruyabilecek kadar güçlüyüz!" Aniden yanımda duran sandalyeye bir tekme attığım da sandalyenin kırılması ile Vien'in odaya damlaması bir olmuştu.

"Siz ikiniz sakinleşin hemen! Çocuk gibi davranmayı kesin!"

Kafamı iki yana sallayarak omuz silktim."Hepsi onun suçu."dediğimde Alice'in yüzünde şaşkın bir ifade sezmiştim. İşaret parmağı ile kendini göstererek şaşkın şaşkın sordu."Benim mi? Lanet olsun Young ben ne yaptım!"

Yavaşça onun üzerine adımlara ya başladım."Önce şu saçma hayvanlardan beslenme hayat felsefeni ortaya attın,"bir adım daha attım dibine girmek adına."Şimdi de o aptal kurt sürüsü ile işbirliği yapmayı kabul ettin. Hem de bize hiç sormadan! Anla artık Alice o lanet kafana birer vampir olduğumuzu sok! Biz kan içeriz,öldürürüz! Biz buyuz anladın mı?!" Sinirliydim hem de çok.
Alice ise sadece susarak beni dinlemeye devam etmişti. Diyecek bir şey bulamıyor gibi de olsa şu an aklından türlü türlü şeylerin geçtiğinden emindim.

"Birileri sonunda benimle aynı fikirde."diyerek odaya giren Yeonjun'a döndü bakışlarım. Elleri cebinde arkasından gelen Beomgyu ise tepkisizdi. Saçma bir şekilde o da Alice'e hak veriyordu.

"Tanrı Aşkına bu evde tek aklı başında olan kişi ben miyim? Salona geçip düzgünce konuşalım şunu tamam mı? Young çok tepki veriyorsun lütfen kendine gel. Alice asla kendi çıkarları uğruna bizi tehlikeye atmaz bunu sen de çok iyi biliyorsun." Hayalkırıklığı ile Vien'e döndüm. Elini omzuma koymuştu. Sert sayılabilecek bir şekilde omzumdaki elini ittirdim."Onu mu savunuyorsun cidden? Bizim düşüncemizi umursamamasına rağmen? Ona sonra konuşalım dediğin de bile seni dinlemedi Vien!"

"Yapmak zorundaydım! Anlamıyor musun Young o avcılar çok tehlikeli! Bizi öldürebilirler anladın mı? Daha kalabalık bir sürüye ihtiyacımız var en azından onlardan kurtuluna kadar." Az öncekinin aksine sesi sakindi Alice'in. Gözlerimi ona çevirmedim. Bana dümdüz bakışlar atan Vien'e baktım bir süre. Usulca kafasını sallayarak tekrar omzuma dokunmuştu."O haklı Young. Yardım almamız gerekiyor."

Derin bir nefes vererek diğer üyelere döndüm. Yeonjun göğsünü şişirerek derin bir nefes vermişti. Gözlerini yüzümde gezdirirken başı ile onayladı."Yardım alma konusunda haklı olabilirler Young." Ve gözlerim ağzını açmayan kişiye döndü. Her zaman ki gibi sessiz kalıyordu olaylara. Ta ki ona cevap hakkı verene kadar.

"Beom?"dedim çatlayan sesimle. Tavandaki bakışlarını benim yüzüme indirdiğinde iç çekerek bana doğru bir kaç adım attı. Kollarını bana sararak başımı göğsüne yasladı."Vien ve Alice haklı Young. Onların bize, bizim de onlara ihtiyacımız var."