// Scroll Down for ZAWGYI //
ဘဝကြီးက အထပ်မြင့်အဆောက်အအုံတစ်ခုရဲ့အစွန်အဖျားမှာရပ်နေရသလိုမျိုး ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့
တစ်ခါတစ်လေကျရင်လည်းဒီဘဝကြီးကိုမရှိရှိတဲ့အားနဲ့ကုပ်တွယ်ထားချင်ပေမဲ့လည်း
တစ်ခါတစ်လေကျပြန်ရင်လည်းမျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ခုန်ချပစ်ချင်စရာကောင်းလိုက်တာ
မနေ့ကဝမ်ရိပေါ်အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာခဲ့ပေမဲ့
သူရဲ့အထီးကျန်ခြင်းတွေကတော့ပျောက်ကွယ်မသွားဘူး..ဒီအိမ်ထဲမှာ နွေးထွေးခြင်းတွေမရှိဘူး။
ပျော်ရွှင်ခြင်းတွေမရှိဘူးတိတ်ဆိတ်ခြင်းတွေအပြည့်နဲ့
ငြိမ်သက်လို့...အိမ်ဆိုတာလူတစ်ယောက်အဖြစ်သတ်မှတ်ရမယ်ဆိုရင်ဝမ်ရိပေါ်ကသူရဲ့ပထမဆုံးအိမ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့သူပဲ
ဟုတ်တယ် မမှားဘူး
ဝမ်ရိပေါ်ကသူ့အတွက် ပထမဆုံးအိမ်...သူငယ်ငယ်က မကောင်းတဲ့မှတ်ဉာဏ်တွေစိတ်ဒဏ်ရာအပြည့်နဲ့ နာကျင်စရာ
အတိတ်တွေနဲ့ချည်းပြည့်နှက်နေတဲ့
နေရာကိုသူအိမ်လို့မသတ်မှတ်ချင်ဘူး။ဝမ်ရိပေါ်နဲ့တွေ့ခဲ့တဲ့အချိန်မှာ
သူထင်ခဲ့တယ်ဝမ်ရိပေါ်ကသူ့အတွက်အိမ်လိုလူမျိုးပဲ
ဘယ်အချိန်မှာပဲဖြစ်ဖြစ်သူကို
အမြဲတမ်းနွေးထွေးပြီးပျော်ရွှင်စေတဲ့သူနာကျင်စရာအတိတ်တွေထဲမှာနစ်မြုပ်ရင်းမွန်းကြပ်နေတဲ့သူကိုဆွဲထုတ်ပေးနိုင်တဲ့သူ
ဝမ်ရိပေါ်ကတကယ်ပဲ
အဲ့လိုလူမျိုးဖြစ်ခဲ့တယ်ချစ်ပါတယ်လို့ တတွတ်တွတ်မပြောတတ်ပေမဲ့ သူငိုနေချိန်တိုင်း
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ပခုံးတစ်ဖက်ကသူ့နားမှာအမြဲတမ်းရှိနေခဲ့တယ်နှစ်ယောက်ထဲကတစ်ယောက်သေရမယ်ဆိုရင်တောင် ဝမ်ရိပေါ်ကသူကို
အသက်ကယ်ဆေးပေးပြီးရှင်သန်ခိုင်းမဲ့သူမျိုးဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အချစ်တွေကို
သူကောင်းကောင်းခံစားမိပါတယ်။
YOU ARE READING
180 Degrees [Completed]
Fanfictionခင်ဗျား ကျွန်တော်ကိုသိပ်ချစ်တာ ကျွန်တော်သိတယ် ဒါပေမဲ့အဲ့အကြောင်းပြချက်တစ်ခုတည်းနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အဆုံးထိ အတူတူရှိသွားဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူးလေ... [This is just Fanfiction of Wang Yibo and Xiao Zhan and I have no exact role for this fiction s...