No problems...

1K 31 6
                                    

Anns POV
Geschokt kijk ik naar degene die voor mijn deur staat.
OMG dit had ik dus niet verwacht. 

'Eh kom binnen.' zeg ik zachtjes en doe de deur iets verder open.

Nog steeds niks zeggend stapt Niall binnen.

Hij houdt zijn blik strak op mijn buik gericcht.

'Ga je ook nog wat zeggen of zit dat er niet in vandaag?' vraag ik naar een lange stilte.

Ineens legt hij zijn handen op mijn buik. Ik schrik

'Is.. Is het van mij?' vraagt hij zachtjes.

Even weet ik niet wat ik moet zeggen.

'Ja ze zijn van jouw.' zeg ik dan zachtjes

'Ze?' vraagt hij geschrokken en verbaasd tegelijk.

'Ja het zijn er twee.' zeg ik terwijl ik langzaam naar de woonkamer loop.

'Ann..' 

'Ik weet niet wat je gaat zeggen maar toch, ik wil niet dat ze zonder hun vader opgroeien. Ik wil dat ze hun vader kennen. Dat hij dingen met hun gaat doen, ookal zijn wij niet bij elkaar.' 

'Maar dat hoeft niet.' zegt hij mompelend 

'Wat?' vraag ik niet-begrijpend.

'Zei ik dat hardop?' vraagt hij geschrokken en wordt rood.

Ik knik en bedenk me dan ineens iets

'Waarom ben je hier eigenlijk? Ik dacht dat jullie nog gewoon in Amerika moesten zitten.' 

'Klopt maar we hadden een week vrij en ik moest gewoon hier naartoe.' zegt hij zachtjes.

'Waarom?' 

'Ik moest je zeggen wat er nou echt is gebeurd en dat ik... Laat maar..' 

'Niks laat maar.' zeg ik streng

'Ik. Ik hou denk ik nog van je..' zeg hij fluisterd.

'Je weet wat je hebt gedaan hé? je bent vreemd gegaan. Het is niet dat omdat je hier nu staat dat het meteen weer goed is.' 

'Dat weet ik ook wel, maar ik wou gewoon vragen of ik...' 

'Of jij wat?' onderbreek ik hem

'Of het misschien goed kan komen tussen ons.' zegt hij zachtjes.

'Ik kan dat nu niet zeggen. En trouwens ik moet zo weg.' 

'Waar naar toe?' vraagt hij zachtjes. Of ik vergis me of zijn ogen lijken een beetje vochtig.

'Ik heb een echo.' 

'Mag ik.. Mag ik misschien mee?' vraagt hij zachtjes

'Zal wel moeten hé? Je bent toch hun vader. Maar ik wil niet dat de pers hier achter komt. Ik wil eerst zien of het iets tussen ons wordt en dan misschien ooit de pers in lichten.' zeg ik en sta weer op.

'Ships!' roept Niall ineens en springt op

'Wat is er?' 

'Ik zou Liam bellen als ik in Londen ben. En ik ben er al 4uur.'  Roept hij uit terwijl hij opzoek gaat naar zijn telefoon

'Hier sloddervos.' zeg ik grijzend en gooi zijn telefoon naar hem toe. Nog niks veranderd. 

Ondertussen loop ik naar de keuken en zet een kop thee.

'Sorry hoor!! Ik was het vergeten.'

'Nee tuurlijk loop ik niet ergens rond in Londen! Ik ben bij Ann.'

'Ja ik weet het ja.' 

'Echt? Waarneer?'

'Owke.. Ik zal er staan.' 

'Ja ja is goed. Doeg.'  hoor ik Niall zeggen voordat hij de keuken in loopt.

'Dat was Liam. De rest weet het ook.'

'Ow nee. En ze hadden nog zo belooft hun mond te houden!' roep ik uit.

'Wie?' vraagt Niall verbaasd

'Zayn en Harry.' zeg ik zachtjes. Ik zie Niall langzaam boos worden.

'Wat? Wisten zij het eerder dan dat ik het wist!' riep hij boos.

'Wat kan ik er aan doen dat ze met de meiden zaten te skypen en ik ineens binnen kom. En trouwens ze weten het ook net een dag.' 

 'Maar toch.' 

'Laat maar. Als je nog mee wilt moet je nu mee komen.' zeg ik en loop naar de gang.

'Uhm Ann? Misschien is het handig als je iets van een zonnebril voor mij hebt want anders weten ze het binnen 10 minuten.' zegt Niall. O ja even vergeten. Ik gris een zonnebril en een pet uit het bakje dat in de hal staat en geef ze aan hem.

Daar gaan we dan..........

-------------------------------------------------

Owkeee dit is niet het beste hoofdstukie ooit maar toch....

Heb nu echt al een hele hoop namen gekregen! Echt super bedankt!!! Bedenk je je wat? Comment gewoon!! Ik kan ze altijd gebruiken!!!!!!!

En hoe vinden jullie het verhaal tot nu toe??

Ik hoor het wel!!

In elk geval bedankt voor het lezen!!!

Xoxo Just_Me

I Think That I Love You © ( Niall Horan)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu