The Cold Case

Chapter 12

Nadismaya si Sage nang malaman njyang kailangan niya pang manatili sa ospital ng ilan pang mga araw. Kahit na sinabi na sa kanya ni Megan na ginagawa na ng Extraordinary Division ang lahat ng kanilang makakaya para mahanap si Yohan at i-track down ang kotse, gusto niya pa rin gumawa ng paraan upang mahanap ito. Mahirap para sa kanya na umupo lang at maghintay.

Kinabukasan ay dinala ni Mackenzie ay isang file at ibinigay kay Sage.

"Ano ito?" tanong ni Sage habang sinasaksak ang flashdrive na dala ni Mackenzie sa kanyang laptop.

"Nagsend ang Informatics ng file. Hindi ko mabasa dahil password protected. Kaya isinend ko nalang sa e-mail mo para makita mo."

"Thank you, Izzie" ngumiti lang si Mackenzie at binuksan na ni Sage ang file. Naglalaman ito ng newspaper clippings mula sa 2017. Mahigit 16 na biktima ang nagtestify sa pagkawala ng memorya dahil sa isang extraordinary, ito ang laman ng headline at sa ibaba nito ay isang litrato ng courtroom.

"Bakit hindi ito kasama sa records ni Yohan?" tanong ni Sage

Mackenzie shrugs. "Maybe they thought it wasn't necessary."

"Even if you're allergic to crabs or eggs, they'll record it Izzie. Paano pa kaya ang rookie na may selective amnesia for more than three years."

"Hindi ko rin alam, Sage. Nakapasa siya sa police university after that incident kaya baka pinalampas nalang nila" Mackenzie sigh and sit on the couch.

Sage frowns. "Something is weird about him. Napansin mo ba?"

"Sino, si Yohan?" Nagtatakang tanong ni Mackenzie. "Hmm... Oo, he's weird but I cannot point out why.

"He acts like a dog who's always following someone's order" Sage says and continues to read the file.

Nang makaalis si Mackenzie ay patuloy pa rin ang pagbabasa ni Sage sa files ni Yohan. Mas marami siyang nalaman tungkol rito kaysa sa inaakala niya. Nalaman niyang bigla nalang Nawala si Yohan sa university ng early 2015 at nagkita nalang ulit siya noong mid-2018. Ngunit hindi lang siya ang may casena ganito, maraming tao ang nawala at nakita nalang noong umaga ng June more than three years later. Hindi alam ni Sage ang kaso na ito o hindi man lang nakita ang dating department niya na inaasikaso ang kaso na 'to dahil focus siya noon sa kaso ni Teagan. Naaalala niya ang mga araw na 'yon na nakasalalay ang buhay niya sa kape; o kung gaano karaming tao sa Wingston ang nainterview niya; o kung gaano karaming tao ang nalapitan niya para lang makahanap ng karagdagang impormasyon kung bakit pumunta si Teagan sa hotel, kung sino-sino ang nasa meeting, at kung sino ang killer. Kahit ang mga dark web hackers ay nalapitan niya na rin para lang maaccess ang videoHe even illegally hired a telepath who came with him on door-to-door investigations just in case someone was hiding stuff.

He did everything to understand Teagan. Anything to unravel the mystery of his existence.

Sa totoo lang, nakakagulat at nakakapagtaka kung gaano kalimited ang information na tungkol kay Teagan. Ang mayroon lang ay ang birth records na kung saan malalaman na pinanganak siya sa Auburn Province, mga hospital records noong bata siya, mga school records, list of school awards, at ang detailed report ni Teagan sa crime-scene investigation at forensics files. Ngunit nakabisado na ni Sage ang ipormasyon na nandito – Teagan dyed his hair blond, his eye color is brown, his blood type is O+ and he's already 20.

Nungit ang ipormasyon na hawak niya ay 'di nasasagot ang mga tanong niya. Paano napunta si Teagan sa Oakwell? At anong ginagawa niya sa Wingston?

Kabaliktaran nito ang nasa files ni Yohan. Lahat ay narito – ang mga tungkol sa magulang niya, kapatid niya, ang address nila sa Wintervale, school informations niya, mga awards at scholarships niya noon at ang tungkol sa pagkawala niya.